44 I N S T R 13 flictus comes rcvcrsus td propria, mutato animo > / mutavic & donum. Ecclcsiam Columbariensemquam præmiffis indiciisConchensi ecclesiæ dederat, ira rationem sustbcanre, revocavit. Hanc ergo Restftcensis ecclesiæ monachi non, ut dicitur, absque hcrcfis si- moniacæ contagio, ncc per hostium, sed ascendendo potius, annuente prænominato comite, subintrarunt. Quid plura ? hoc pacto Conchenses monachi sic sux ecclesix, sibique conccstam argumentis prænocatis cc- clcsiam perdiderunt <jium> quod dictu nefis cst, Rcs- bacenscs modis auos præscripsimus acceperunt. Diu itaque Conchensious monachis redamantibus, & Rcf- bacensibus in hujusmodi usurpatione manentibus, res cst in plerifquc conciliis, Sc apud Lugdunensem ar- chicpiscopum Romanx sedis legatum aliquandiu ventilata > sed tamen, vivente Theobaldo comite, nullatenus dcffinita > pluribus (juoque annorum decursibus, post Theobaldi comitis obitum, sub domino meo Hen- rico ejus succestore Sc filio, Sc me ejus uxore Adela. coipitifla, Willclmi regis Anglorum Sc Mathildis Regina : filia, res excirit indiscusta. Eo itaque anno quo prædlctus dominus meus comes Henricus iturum fe Jerosolimam, adjunctis sibi complurimis, episcopis Laudunensi, Sueffionensi, Parisiensi i comitibus quoque, Sc nonnullis baronibus decrevistet ; mihi injunxit, ut inter Conchenses Sc Rclbacenscs monachos cautam tractari præcipcrcm, & eorum distentioni su- premam manum imponerem. Statuto ergo die, abbas Refbacensis cum suis monachis ac complicibus, Sc ille frater, Arnaldus nomine, quem Conchensis ecclesia miserat ante.me, in causam vocati conVeniunt, epis— < copis Wakerio scilicec Meldensi, Sc Milone Trecensi, Arnulfo quoque Latiniaci abbate præsentibus ; Arnaldi quoque reclamatione, Sc Re(bacensium narratione a memoraris episcopis Sc abbate mcisque Sc ipsorum epis- coporum clericis est exorta sententia*, quæ ante me perlata, & in medium constituta, abbatem Refbacenfem & cius monachos injusteColumbariensem ecclesiam tcnuis- ie, & eosinvafionis inconcufla veritate convincit : sic^uc Conchensibus monachis ecclesiam Columbariensem judicii rigore, & canonica auctoritate restituit > quinto itaaue calendas Februarii ante me taliter data sencentia Relbacenses expulit, Sc Conchenses in jus proprium introduxit. Ut autem & hujus negotii modis quos præ- diximus deffiniti, memoria stabilis Valeat permanere : tam eorum qui audiere, quam eorum qui dedere D sentenriam> nomina eflc subnectenda decrevimus. Gal- terius Meldensis episcopus… Milo Trccensis episcopus, Arnulfus abbas Latiniaci, Guiccrius prior Coxiaci » Mznaflcs archidiaconus, Raginaldus comitiflæ capcl- lanus, Raginaldus filius Milonis de Braib, Oddopræ- centorTrecensis ecclesiæ, Ancellus, Sc ii Trecenses. Meldcnses duo clerici Walterus, Sc Giflebettus. Du- rantus quoque, Sc Rogerus Adelx comitiflæ clerici Sc Bernardus, Sc jprcsbyter, & hi omnes clerici. Barones, Hugo-Flavus, Gakerus de Feritate, Albertus de Monte- xnauri, Mamerus Maingot, Hugo de Dangione > Rot- bertus de Turre filius Agenonis, Oddo de DarneflallQu Sc Bartholomeus, Albertus de Latiniaco, Guandelber- tusde Trecis, Teolfus deCastcllo Theodorici, Adam de Cruce, Gcrvasius de Monte sanctæ Mariæ. Milites, I Burdinus de Altvire., & Hcldierus frater ejus, Hugo panctarius Sc Goifbertus frater ejus, Petrus de Latiniaco •, Lambertus Columbariensis præposirus, Berncre- dus frater abbatis Relbacensis, Berneredus de MOnte- Engleadi, R0SC0 decanus, Gakcrus Telonarius, Radus Cellerarius, Radus filius Albuini, Geraldusde Tuiri. Servientes dominx, Valterius de Castriduno, Serio, Rorandus, Henricus hostiarius, multi quoque alii tam militum quam aliOrum quos enumerare perlongum est. Signum Adelæ COmiristæ. t Signum filii ejus Theo- baldi. t ROdgcrius clericus rcgls Anglorum fcripsic chartam istam. MENTA X v. Petrus Sancti Aragotoensium rex, dr Pampilonets* fium, ob infignem adversus Mauros vtttoriam 1 fibi a Deo eonceffam apud civitatemBarbafiruttt quam poft vittoriam ceperat, er e Ei a ibi prius episcopalifeAee monafterium saaEia Fidis, quod jam fundaverat, abjolvit, (jr donis amplioribus auget, longe plura promittens fi Deus ipfi lar- giaturTlerdam & Cafaraugufiam. IN nomine sanctæ Sc individuæ Trinitatis, hoc eft testamentum firmum Sc r ? tum, quod facio ego Petrus Sancii* Dei gratia rex Aragonensium Sc Pampilo— < • nensiuni, de constituenda Sc ordinanda ecclesia sanctæ Fidis gloriosie virginis apud civitatem Barbastrum, cum affirmatione, Sc auctoritate domini Pontii ipsius fedis venerabilis episcopi, & clericorum fuorum im- mensis miserationious. Deo multiplices gratiarum debemus actiones qui nostris temporibus, collata celitus victoria, dedit nobis facultatem adjurandi suam sanc- tam ecclesiam, ac de terris diu a Mauris detentis, nonnulla religiosorum nostrorum dotare loca, & monaste- ria. Unde inter cetera, notum sit tam præsentibus quam futuris Dei fidelibus, me > antequam Barbastrum civitas simctæ Christianitati resticuerctur, dedilTe sancto Salvatori, Sc sonctæ Fidei de Conchis, atque Begbni venerabili, abbati, cjusdemquc loci monachis, unam mechiram meliorem scilicet, qux eflet in Barbastro, excepto de ledc episcopali, ad construenduxn ibi monafterium pro siilute, Sc remedio animæ meæ, ac bonæ memorix patris mei, Sc regis Sancii, Sc matris mex, ceterorumquc parentum meorum : addens etiam vi- ginti argcnsatas de vineis > Sc almunia quæ fuit dei Benxipiello, sicuti melius ab illo & parentibus ejus postidebatur die aua ego cepi « dificare illud meum castrum super Baroastrum. Anno ab incarnatione Domini millesimo centesimo primOjCapta Barbastro, ordinata prius ibi, Deo auc- tore, episcopali fcc^cum COnsiliO, & affirmatione domni Pontii… venerabilis episcopi clericorumque suorum> monasterialem ecclesiam sanctæ Fidis post multas exa* minationes taliter pacifice ordinavimus ut videlicet dc propriis terris meis, & vineis, quas populatores mei ipfo die tenebant, Sc postidebanc, vel comprobari poterit deinceps de rermino eorum… ecclesiæ sanctx Fidis decimæ Sc primitiæ integerrime persolvantur, Sc populatores illi, Omnifauc eorum posteritas, qux loco videlicet, Sc hereditati lucccsterit, tam pro sepultura, quam pro ceteris ecclesiasticis causis, inibi omnino deputentur. Sit autem ipsius ecclesiæ parochialis terminus, aporta Cor Vina, ulque ad portam Ferream quæ ducit ad civitatem, sicut * Azuta, Sc infra consistit rotus ille circuitus exterior civitatis deputatus ad habitandum nostris hominibus. Prætcrea damus sanctæ Fidi glorio- sæ virgini, molendinos cum aquaeductu suo ; Sc hortos ad ipsam portam, cum balneis Sc furno quæ fuerant de ipfa mcchica. Concedimus etiam > cum affcnfu Sc favore prædicti episcopi, & clericorum ftiorum » cc- clesiam de Allinccs, cum omnibus ecclesiasticis rebus ad se jure pertinentibus. Hæc omnia sijpra fcripta Domino Deo, Sc sanctx Fidi laudando & confirmando, ut ipsi : Deus ac Dominus Jesus Christus, per meritum ipbus glorioCæ virginis regnum nostrum salvum Sc incclumc confervet, & ad honorem Sc gloriam nominis fui, inimicos pacis destruendo, amplificet x sicque nos, Sc Omnem prOgcniem nostram tranfire per bona temporalia sibi serviendo faciir, ut post istius Vitx decursum > ad æternam glOriam perducat. QuOd si etiam Deus dederit nObis, SCU pOsteritati nOstrx Ylerdam, ac Cæsstr- augustam 9 danamus injbi bearæ Fidi hereditatem unius Mauri de meliOribus, dOmOs Videlicet, terras, & Vineas, hOrtOs cum omnibus pertinentiis suis, ut ipse Deus, per meritum ipsius, urDes ipsas sanctæ rcsti- tuac christianitati. Amcn.
