Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/450

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

857 ECCLESIA BU Petri abbatis S. Crucis, cameræ apostolicæ collec— l toris. Præerat jam an. 1426. de quo in Davide archiepiscopo. Rex Angliæ huic decano dedit ii- centiam ad concilium Basiieense pergendi 19. Feb. 1433.tom* x’c^cct— Rimerii pag. 538. Obiit nonis Augusti 1445. XII. Hugo de Hispania anno 1467. ex notis BaIuz. ad Galliam Christianam. XIII. Johannes d’Avril 1472. Sammarthani ad an. 1479. notant quemdam Baldum d’Ages, de quo nihil alibi legimus. Forte est Theobaldus d’Ages de quo supra. In observationibus ad me j missis notatur Bertrandus de Boria decanus Bur- digalensis, qui postea fuit Aquensis episcopus. Si locus lpsi dandus sit, tollendus est Johannes d’A- vril, aut citius collocandus ; nam constat Bertran- dum de Boria fuisse Aquensem episeop. an. 1471. XIV. Franciscus Ferron gentilis Arnoldi Ferro- ni senatoris Burdig. an. 1521. XV. N. Macanan suffectus Francisco an. 1 5 2 5. RDIGALENSIS. 858 L XVI. Antonius de Chateau-neuf 1538. XVII. Jacobus de Pontac, ut procurator Fran- cisci de Mauny archiepiscopi possessionem init sedis metropolitanæ. XVIII. Franciscus de Guyonniepræses cameræ inquisitionum insenatu Burdigalensi, obiit 1679. XIX. Leo de la Guyonnie superioris conso- brinus successit an. 1579. XX. Jacobus des Aigues, senator Burdegalen- sis, electus an. 1 601. an. 1 629. abbasS. Crucis. XXI. Henricus d’Arche, theologiae doctor j receptus an. 16 3 3. comitiis Cleri Meduntæ interfuit 1641. XXII. Stephanus de Mulet de Volusan senator Burdigalensis ab an. 1650. ad an. 1682. XXIII. Johannes Lucas d’Arche ex nobiIi & senatoria gente, capituIi electione succestor datus est Stephano, huc usque præell, simul etiam abbas B. Mariæ de Rota. DE VETERIBUS MONASTERIIS ET ABBATIIS in diœcesi BurdigalenC. ANTEQU AM de abbatiis iu diœcesi Bur— ( digalensi nunc exstantibus dicamus, quædam de monasteriis, quæ a primo statu lapsa sunt, pro more nostro videntur delibanda. S. Severini. Fuit olim prope Burdigalam monastcrium S. Severini, cujus memiuit Gregorius Turon. lib. de Gloria Confessi c. 45. Ludovicus Pius præcep- tum dedit, quo ipsius possessiones confirmavit, idibus Junii ; ipsumque postea, cum Blaviensi S. Romani coenobio, ecclesiæ Burdigalensi subjecit ad Sicharii archiepiscopi preces. Vide Cointium ad annum 814. n. 64. & Mabillonium tomo 11. Annal. pag. 409. Hic locus habuit postea cano— j nicos Regulares S. Augustini, nunc habet seculares. In tabulario B. Mariæ de Cantale occurrit anno 1154. Gamerius abbas S. Severini, forte Burdig. Anno 1573. hujus capituIi decanus erat N. de Noalliis. II. S. Eulaliæ parthenon in urbe Burdigala, cui S. Eulalin. pyæftjjt Childemarcha, ex vita S. Waningi confessi ex act. SS. ordin. Benedict. sec. 11. pag. 973. Hæc postea condito a Waniugo viro illustri apud riscannum pro virginibus monasterio iu * Payj de Caletis ♦ praeficitur, tempore S. Audoeni Roto- Caux* magensis archiepiscopi, qui cum S. Wandregisilo ] parthenonis hujus curam sufceperat.In pervetusto Patriarcensi calendario nomen legitur xii. calend. Julii Cluldomargæ virginis, fortasse Fiscanensis, & prius S. Eulaliæ Burdegalensis abbatissie. ABBATIÆ MODO EXSTANTES SUNT : ORdinis S. Benedicti : S. Crux, <£. Croix, Silva major la Seauve-majeure, S. Salvator de Blavia, X Sauveur de Blaye, B. Maria de Aquistris, Guistres. Tornus II.,

! Ord. S. Augustini : S. Emilianus, X Emilon, S. Romanus de Blavia, X Romain de Blape, Infula, Ylsie de Medoc, Burgum, Vincent de Bourg. Ord. Cisterc. Faisia, la Faise, Bonus-locus, Carbon blanc. Ord. Præm. Vertolium, Verteuil, Plana-Silva, Plaine-Selve. S. CRUCIS ABBATIA. SAncTÆ CRUcIsord. S.Bened. monaste » r rium olim extra, nunc intra muros Burdigalæ, conditum primum a rege Clodovæo II. traditur, qui anno 050. Gallis & Aquitanis imperabat ; sed cst forsitan antiquius : siquidem tempore Gregorii Turonici erant Burdigalæ monachi, nam caput 3 4. lib. IV. hist. in MoS. codicibus, & in vet. ed. inscribitur : De monacho Burdigalensi ; & ex contextu liquet fuisse tunc in hac urbe monachorum congregationem fuit abbate degentem. An. circi- ter 679. ut probat Mabillonius in AnnaI. ad hiinc annum, obiit hoc in coenobio Mummolus abbas Floriacensis, qui fortasse huc advenerat ad curan- ’das res monasterii Regulæ, quod jam Floriacen- sibus regendum traditum fuerat ; proindeque jam exstabat cœnobium S. Crucis. Vetus epitaphium Mummoli ibidem adhuc asservatum hæc docet, quod referemus dum Ioquemur de Mummolo ab- bate Floriac. Attamen nulla veterum abbatum su- perest memoria, etsi Mabillonius iunuere videatur ad an. 902. n. 15. Muminosenum abbatem septimo seculo præsuisse. Ceterum cum a Saracenis destructum fuisset hoc monasterium, munificentia Caroli magni restauratum dicitur, post devictos in Hispania hostes, vide Mabill. sec. 2. Bened. Iii ij