Pagina:Hermeneumata Pseudodositheana.pdf/676

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

φίλτατε, πως τα πράγματά σου; πάντα καλώς ; Ως οι θεοί θέλουσιν. Τί πράττεις νυν ; Έπραττον, νύν δε σχολάζομαι. Θέλω ??? εγχειρήσαι την διοίκησιν πράξεως σου. άγωμεν. περιπάτει και εγώ δώσω σοι τί πράξης. πάντων γαρ των αγαθών άξιος εί.

per, amantissime. quomodo res tuae? omnia bene? Quomodo dii uolunt. Quid agis modo? Agebam, nunc autem uacat mihi. Volo tibi iniungere administrationem actionis tuae. eamus. ambula et ego do tibi quid agas. omnium enim bonorum dignus es.

13. Ηεπαζόμην σε τρίτη ημέρα άνω εν τώ ιερώ και ου προςέσχες. Καγώ προσεκύνουν. Και τον φίλον τον τον εώρων μετά COU.

13. Salutabam te die tertio sursum in templo et non adtendebas. Ego adorabam . Et amicum tuum uidebam cum te.

14. “Ορώ ότι λουσάμενος επί δείπνον απήρχου. Τί τέ; και ου δύναμαιαντειπείν αυτώ. πολλά γαρ είπέν μοι. υπάγω ούν, ίνα ταχέως υποστρέψω .

14. Video quod lotus ad cenam ibas. Quid te? et non possum contra dicere ei. multa enim dixit mihi. eo ergo , ut cito redeam.

15. Ύπαγε ούν. τί έστηκας ; δράμε ουν και είπε αυτώ, ίνα μείνη με. έχω γάρ αυτώ τίποτε είπεϊν. εκδέξομαι ούν. πρώτον εις την οικίαν ανελεύσομαι. ιδού ώδε καθεζόμενον. Τούτον εμέ οίδας. Αλλά ταχέως εποίησας και του είπον . Ουδέπω . Δια τί ; "Αρτι ποιώ . σπεύδω γαρ έξω. (πεινώ. εις γάμους. πρός φίλον. δέχονται με. ίνα λούτωμαι).

15. Duc te ergo. quid stas? curre ergo et dic illi, ut maneat me. habeo enim ei aliquid dicere. exspectabo ergo. primum in domum ibo. ecce hic sedentem. Talem me scis. Sed cito fecisti quod tibi dixi. Nondum. Qua re? Modo facio. propero enim foras. (esurio. in nuptias. ad amicum. expectant me. ut lauem.)

16. Ύπαγε ούν. τί έστηκας; Τί coι ανήκεις επίτροπός μου εί; Ύπαγε. αναχώρει (αναχωρήσεις), επιθέτα. Λοιδορείς με, κάκιστε και μισητέ; αυτός ταύτα ποίει , αναιδέστατε. σιώπα . Καλώς σοι είη, αναιδέστατε άνθρωπε. ταύτα ακούσεται και δεσπότης του , εί απαντήσει μοι.

16. Due te ergo. quid stas ? Quid tibi pertinet ? procurator meus es? Duc te. recede (recedes), inpostor. Maledicis me, maligne et odiose? ipse ista fac, expudorate. tace. Bene tibi sit, nequissime homo. ista audiet dominus tuus, si obuiat mihi.

17. "Αφες, ίδω τί μοι ποιείς ; ού φροντίζω σου τας απειλάς. Πολλά εκδικώ, αφηλπισμένε. εκεί τας χείρας έχε. Και δέρεις με; φο

17. Sine, uideam quid mihi facis? non curo minationes. Multa uindico, desperate. ibi manus habe. Et caedis me? timeo, magna