Pagina:Horace - Œuvres, trad. Leconte de Lisle, II.djvu/198

E Wikisource
Haec pagina emendata est


Naturam expellas furca, tamen usque recurret,
Et mala perrumpet furtim fastidia victrix.
Non qui Sidonio contendere callidus ostro
Nescit Aquinatem potantia vellera fucum,
Certius accipiet damnum propiusve medullis,
Quam qui non poterit vero distinguere falsum.
Quem res plus nimio delectavere secundæ,
Mutatæ quatient. Siquid mirabere, pones
Invitus. Fuge magna ; licet sub paupere tecto
Reges et regum uita præcurrere amicos.
Cervus equum pugna melior communibus herbis
Pellebat, donec minor in certamine longo
Imploravit opes hominis, frænumque recepit ;
Sed postquam victor violens discessit ab hoste,
Non equitem dorso, non frænum depulit ore ;