Haec pagina emendata est
Eupolis atque Cratinus, Aristophanesque poetæ,
Atque alii, quorum comœdia prisca virorum est,
Si quis erat dignus describi, quod malus, aut fur,
Quod mœchus foret, aut sicarius, aut alioqui
Famosus, multa cum libertate notabant.
Hinc omnis pendet Lucilius, hosce secutus,
Mutatis tantum pedibus numerisque ; facetus,
Emunctæ naris, durus conponere versus.
Nam fuit hoc vitiosus : in hora sæpe ducentos,
Ut magnum, versus dictabat, stans pede in uno ;
Cum flueret lutulentus, erat quod tollere velles ;
Garrulus, atque piger scribendi ferre laborem,
Scribendi recte ; nam ut multum, nil moror. Ecce,
Crispinus minimo me provocat : « Accipe, si vis,
