chius, qui sub socordis Principis persona vim tenebat Transylvanici Principatus.
Zrinianae conjurationis summa.Zrinianae conjurationis haec summa: civium virtus in Turcas non ex Principis arbitrio, qui summam belli pacisque potestatem habet, moderata; honores a Caesare sive ad devinciendos sibi, sive demulcendos eorum Procerum animos frustra demandati; adrogantia eorumdem merita; intutae Principi honorum petitiones; repulsae in perduellionem erupturae. Conjuratorum nefaris in Caesarem ausa.Hinc primum novarum rerum arcana vota; mox turbidae voces libellique; posthaec immania ausa in sanctissimam Leopoldi vitam vel hostibus detestanda. Nam ferro eum[1] in arce Kaszsza, Viennae igne, Pottendorfii[2] apud Nadasdium veneno tollere decreverunt. Sed infandi doli seu Principum fortunâ, seu conjurationum fato retecti. Ex iis indiciis desperatio; ex desperatione tumultus: quibus in Germanum militem incautum nec opinantem saevitum: per temerata hespiia summi Caesaris intercepti duces; apertum postremo bellum. Interea apud libertatis intemperantes, Perversa perduellium consiliu.impatientesque servitii stulta ac perversa consilia; Regnum, tot Proceribus inlustre, qui infinita in clientes exercent imperia, in libertatis statum transformare; vel Turcico dominatui vectigalem Principem inter eos Summates constituere, qui Reges suos libera omnino majestate praeditos fastidierunt ac divexarunt. Itaque sub effraenis libertatis specie vecors grassabatur adfectatio potentiae. Per omne id tempus a Caesare lenia remedia tentata; sed apud conscios, se aspera meritos, frustra erant. Tandem quum Germanorum virtute perduellium victa vis, et regni prudentia eorundem delusus furor, Lex Majestatis in praecipuos conjurationis exercita; lapsae multitudini indultum:Praecipurorum conjuratorum exitus. Zrinius, Nadasdius ac Frangepanius securi percussi; Weselenius enim communi fato poenae praereptus est; Ragoctius vi et armis ad Caesaris obsequium retractus; Stephanus autem Techelius ex aegritudine animi obiit, dum Agriae obnixe substinet a Germano milite obsidionem.
Emerici Techelii Eicon.In profugis autem ejus filius Emericus, dubia forma adolescens, serum ementitus custodias fefellit, ac in Transylvania receptus est. Is incredibilis confidentiae juvenis, et inexplenda dominatus cupiditate, cui nunquam fortuna, qui