Pagina:Ivashkovskiy Rossiysko-Latinskie Razgovory 1831.pdf/73

E Wikisource
Haec pagina emendata est
Туман продолжается до полудня. Nebula multum diei durat.
Туман поднимается, поднялся. Nebula surgit, elevata est.
Туман ложится. Nebula petit ima.
Его разбивает солнце. Nebula sole dispellitur.
Это смрадный туман. Haec est nebula putida.
Сегодни будет хорошая погода. Hodie serenum erit.
Perfrigidus, очень холодный.
Intolerandus, несносный.
Gelat, морозит.
Glacie obduci, замерзнуть.
Obrigescere, замерзнуть.
Uti calopodiis, кататься на коньках.
Algere (alsi, alsum), озябнуть.
Prae frigore torpere vel sopitum esse, оцепенеть от стужи.
Flocci nivis, снежины.
Saevire, свирепствовать.
Ventus vertit, ветр переменился (с другой стороны).
Ventus aspere stringit (nxi, ctum) faciem, ветром лицо режет.
Acutissimus, самый резкий.
Insalubris, e, нездоровый.
Internosce re, распознать.
Eripere lucis usum, отнимать свет.
Putidus, смрадный.

УPOK 17.

LECTIO XVII.

O весне.

De vere.

Весна приближается. Ver appetit vel appropinquat.
Погода становится мягче. Coelum mitescit.
Холод приметно уменьшается. Frigus insigniter remittit.
Теперь не так холодно, как было перед тем за неделю, Non amplius est tantum frigus, quantum priore septimana habuimus,
— — как было недели за две. — — quantum prioribus duabus septimanis habuimus.
Дни прибавляются, становятся длиннее. Dies crescunt, fiunt longiores.