Pagina:Ivashkovskiy Rossiysko-Latinskie Razgovory 1831.pdf/74

E Wikisource
Haec pagina emendata est
Теперь у нас равноденствие. Habemus aequinoctіum.
Трава показывается. Gramen exstat vel se exserit.
Деревья зеленеют. Arbores revirescunt.
Деревья уже распускаются. Arbores frondescunt.
Пускают почки. — — gemmant.
На них уже есть листья. Jam folia emiserunt.
Они уже в цвету. Jam florent vel floribus se induunt.
Посев взошел. Sementis germinat.
Все, кажется, оживляется. Omnia videntur renasci.
Пойдем в сад. Eamus in hortum.
Вот прекрасный цветок! Vide pulcherrimum flosculum!
Что это за цветок? Quinam iste flosculus?
Гиацинт. Est hyacinthus.
А эти, которые у нас перед глазами? Et hi, qui visui nostro occurrunt?
Фиалки? Sunt violae.
— — ключики. — — primulae veris.
— — медвежьи ушки. — — ursi auriculae.
Вот прекрасные цветы! En pulcherrimi flores!
Cкоро разцветут тюльпаны. Mox tulipae florescent,
— — также и нарциссы. — — narcissi quoque.
Вот хорошие розы! En pulchrae rosae!
Нынешний год нет у нас весны. Hoc anno nullum ver habemus.
Весна походит на зиму. Ver refert hiemem.
У всех еще топятся комнаты. Omnes adhuc calefaciunt conclavia.
Попеременно бывает то дождь, то снег. Modo pluit, modo ningit.
Времена года перемешались. Anni tempora inversa sunt vel incerto motu discurrunt.
Ничего не произрастает. Omnia male proveniunt.
Хорошей погоды давно мы не видали. Serenitas diu desideratur.
Долго ждать ясной погоды. Diu serenum desiderabitur.