§ 1. Si quis ad mallum venire contempserit aut592 quod[a] ei a rachineburgiis fuerit iudicatum[a] adimplere distulerit, si[b] nec de compositione nec hineo[c]593 nec de ulla legem[d]594 fidem facere voluerit[b], tunc ad regis praesentia595 ipso manire debet. Et ibi dudicem testes596 erunt[e] qui per singulos vices[f] tres[g] iurati dicant, quod ibi fuerunt ubi rachineburgius[h] iudicavit, ut[i] aut ad hineo ambularet aut fidem de conpositione faceret[i], et ille dispexerit. Iterum[k] alii tres iurare debent ut ubi fuisset[l] [post[m] illa][n] die quando rachineburgii iudicaverunt ut aut per hineo[o] aut per conpositione se deducerit[p], hoc est de illa die in XL noctis597 in mallobergo[q]598 iterum ei solem collocare599 et nullatenus legem voluerit adimplere. Tunc eum debet manire ante regem, hoc est in noctes XIV, et tria testimonia iurare[r] debent[s] quod ibi[t] fuerunt ubi eum manibit et solem collocavit[t]. Si nec tunc venit, ista[u] nove testimonia[v] iurati[v][w] sicut superius diximus dicant. Similiter illi[z] die si[x] non venerit, collocet
Pagina:Lex Salica (1906).pdf/86
Haec pagina emendata et bis lecta est
84
LEX SALICA.
