Haec pagina nondum emendata est
hoc in caput frātris coniēcit. Servus vulnerātus at nōn occīsus est. Victōria erat agricolae. Sērō domum redibat frā- trem vulnerātum portāns. Post multōs diēs servus iam validus, “Ad dominum meum,” inquit redīre nōn cupiō, at tēcum manēre. Mihi vītam bonam mōnstrāvisti. Tū es amīcus meus. Numquam iterum mē tibi perfidum futūrum esse spērō.” Agricola tandem frātrem manēre sinēbat. Nōn iam erat servus exsul ā tēctō frātris sui et usque ad finem vītae servus bonus erat.
