homini
per
naturalem
virtutē
anime
ſue
ꝑ
oculos
talem
virtutem
emittat
que
nō
mediante
tranſmutatione
ꝛij
coꝛpoꝛis
ne
medij
nocumentuʒ
inferre
pot
coꝛpoꝛi
hominis
quid
aſpicit
maxime
cum
m
opinionem
cōmunioꝛem
videamus
intra
ſuſcipientes
nihil
extra
mittentes.
Non
eſt
etiam
poſbile
homini
ꝑ
virtutē
naturalem
anime
ſue
pꝛo
volūtate
ſua
tranſmutationeʒ
faciat
imaginando
in
oculis
ſuis
que
mediante
tranſmutatione
medij.
ſ.
aeris
pot
coꝛpus
hominis
quem
aſpicit
in
aliquā
tranſmutare
qualitatem
m
quod
bi
placuerit.
Et
quia
m
hos
uos
modos
pꝛedictos
non
poteſt
vnꝰ
homo
alium
faſcinare
cuʒ
nulli
hominū
poteſt
inee
talis
virtus
per
naturalem
virtutē
anime
ſue.
Jdeo
velle
pꝛobare
quod
maleficiales
effectus
poent
pꝛodiri
ex
naturali
aliqᷓ
virtute
ſuper
ad
infringendum
opera
maleficioꝛum
que
virtute
emonū
fiunt
eſt
plurimū
alienū
a
veritate.
quia
etiam
m
hos
uos
modos
faſcinatio
repꝛobatur
cut
⁊
pꝛefati
uo
articuli.
Qualiter
tamen
t
pobilis
licet
ſuperius
tactum
t
tamē
clarius
c
educitur.
Poteſt
enim
contingere
homo
vel
mulier
aſpiciens
coꝛpus
alicuiꝰ
pueri
moueat
ipſum
mediante
viſu
⁊
imaginatione
vel
aliqua
paone
ſenbili.
Et
quia
pao
ſenbilis
eſt
cum
quadam
immutatione
coꝛpoꝛali
⁊
oculi
ſunt
tenerrimi
ter
quod
ſunt
impꝛeonis
multum
receptiui.
Jdeo
quando
contingit
per
aliᷓ
paonem
interioꝛē
tranſmutantur
oculi
in
aliᷓ
malam
qualitatem
maxime
cooperante
ad
hoc
aliqua
imaginatione
cuius
imo
cito
redūdat
in
oculos
⁊
pꝛopter
eoꝝ
tenerritudinē
⁊
pꝛopter
vicinitateʒ
radicis
ſenſuū
particulariū
ad
imaginationis
oꝛganū.
Cum
autem
oculi
ſunt
tranſmutati
in
aliquā
qualitatem
nociuā
cōtingere
poteſt
quod
trāſmutent
aerem
bi
cōtiguū
aliquam
qualitatem
malaʒ
⁊
illa
pars
alique
⁊
c
vſ
ad
aerem
cōtiguū
oculis
pueri
qui
aſpicitur
⁊
ille
aer
cōtiguus
poterit
q
in
materiam
iſpotam
quā
non
iſpotam
cui
conſonat
tranſmutare
oculos
iius
pueri
in
aliam
qualitatem
malam
⁊
mediantibus
oculis
iius
pueri
aliquas
alias
partes
interioꝛes.
Unde
nec
cibum
igerere
nec
in
membꝛis
foꝛtificari
aut
augmentari
poteterit.
Experimētuʒ
huius
rei
manuductiuū
eſt.
Quia
videmus
hominē
patiētem
in
oculis
quādo
ex
aſpectu
ſuo
ledere
oculos
euʒ
aſpicientis
quod
cōtingit
ex
hoc
oculi
mala
qualitate
infecti
inficiūt
aerem
medium
⁊
aer
infectus
inficit
oculos
irectos
ad
oculos
infirmos
eo
m
rectam
lineam
infectō
illa
eriuatur
in
irectuʒ
ad
oculos
inſpiciētium
cooperante
ad
hec
multum
imaginatōne
eius
qui
aſpiciēdo
oculos
infirmos
imaginatur
ſe
ledi.
Plura
poent
exempla
manuductiua
adduci
que
bꝛeuitatis
cauſa
obmittuntur.
Concoꝛdat
his
quedam.
glo.
ſuꝑ
illud
pſal.
Qui
timēt
te
videbunt
me
⁊
le.
icēs
Magna
virtus
ī
oculis
eſt
q
in
naturalib
aaret
animal
e
viſum
pꝛodeſt
ytericis
pꝛioꝛ
videns
lupis
vocem
aufert
vel
c.
Baliſcus
pꝛioꝛ
videt
occidit
pꝛioꝛ
videtur
occiditur.
Et
ratio
quare
baliſcus
vidēdo
occidit
hominem
ni
ex
aſpectu
⁊
imaginatōne
excitatur
in
eius
coꝛpoꝛe
materia
venenoſa
per
quam
oculi
pꝛimo
inficiūtur
⁊
emuʒ
aer
contiguus
⁊
c
alia
⁊
alia
pars
aeris
vſ
ad
aerem
homini
contiguū
quem
aerem
per
aſpiratōnem
cum
homo
attraxit
intoxicatur
⁊
moꝛitur.
Pꝛioꝛ
autem
viſus
ab
homine
vbi
homo
volens
baliſcum
occidere
circūmunit
ſe
ſpeculis
ex
quib
um
baliſcus
inſpicit
ex
reuerberatōne
aer
inficitur
⁊
c
vſ
ad
baliſcum
ꝑtingit
⁊
occiditur.
Sed
ubiū.
Cur
homo
occiſoꝛ
beſtie
nō
moꝛitur
⁊
hic
occultam
quandam
cauſam
opinari
necee
eſt
Hec
ne
pꝛeiudicio
⁊
temeraria
aertione
icta
ſunt
tantūmodo
ictis
ſanctoꝝ
inherentes
catholicam
veritatem
concludamus
q
ad
maleficiales
effectus
e
quib
ad
pꝛeſens
loquimur
malefici
cum
emonib
ſemper
cōcurrere
⁊
vnum
ne
altero
nihil
poe
efficere.
Ad
argumenta
patet
reſpono
e
faſcinatione
ad
pꝛimū.
Ad
ſecundū
icitur.
Juxta
Uincen.
in
ſpecu.
natu.
c.
xiij.
Ꝙ
vulnus
infectum
ſpiritib
interficientis
ex
foꝛti
imaginatione
illud
vulnus
trahit
aerem
infectum
tranſeūtem
iam
interfectoꝛe
ſanguis
ebuliēs
extra
manat.
quia
ad
pꝛeſentiam
interfectoris
aer
incluſus
in
vulnere
cut
ab
īterfectore
intrauit.
Jta
ad
eius
ſentiam
ↄmouetur.
ex
qua
cōmotione
ſanguis
erūpit.
Sunt
q͛dam
alias
cauſas
allegantes
qua
illa
ebullitio
ſanguinis
t
eius
clamoꝛ
e
terra
ſuper
homicidā
pꝛeſentē.
⁊
hoc
ter
maledictōnem
pꝛime
homicide
cayn.
ad
illud
e
hoꝛroꝛe.
icendū
hoc
homo
trāens
e
cadauer
hominis
occi
hoꝛroꝛe
concutiat᷑.
licet
illud
nō
ſentiat.
hoc
fit
ex
ſpiritu
ᷓtumlacū
infectionem
recipiente
⁊
eam
anime
reſentante.
Sʒ
hec
nihil
concludunt
aduerſus
opera
maleficoꝝ
cum
omnia
illa
naturaliter
vt
ictum
eſt
fieri
valeant.
Ad
terciū
cut
ictuʒ
eſt
ſupꝛa
maleficoꝛū
ritus
educūtur
ad
ſecūdum
genus
ſuꝑſtitōnis
quod
icit᷑
iuinatio.
rebus
Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00018.svg
Haec pagina emendata est