Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00021.svg

  

in alium fieret per motum localem. ſed emo​nes non pount coꝛpoꝛa mouere localiter. ꝓ​batur. Anima eſt ſubſtantia ſpūalis cut ⁊ emon. ſed anima non poteſt localiter moue​re coꝛpus ni a ſe viuificatum. Unde  ali­quod membꝛū moꝛtificetur redditur immo­bile ergo ⁊ emones aliquod coꝛpus moue­re localiter. ni ab eis viuificatum non pt. Dictum eſt autem ⁊ qua per ſe notum  e​mones non viuificant aliquod coꝛpus. er­go nec ſemen poterūt mouere localiter e lo­co ad locum. Pꝛeterea. omnis actio eſt per cō​tactum vt icitur pꝛimo e generatione. Nō videtur autem  pot ee aliquis cōtactus emonis ad coꝛpoꝛa cum nihil habeat cum eis cōmune. Cum ergo ſemē immittere ⁊ mo​uere localiter t quoddaʒ agere videtur  e​mones illa facere nō pont. Pꝛeterea emo­nes non pount mouere coꝛpoꝛa magis pꝛo​pinquioꝛa eis in oꝛdine nature. vt ſunt cele­ſtia. ergo nec alia magis iſtātia. Antecedēs pꝛobatur. Quia cum mouens ⁊ motum nt mul. ſecūdo phycoꝝ. Sequeret᷑  emo­nes mouentes coꝛpoꝛa celeſtia eent in celo.  ne m nos ne m platonicos habet ve​ritatem. Sed contra. Auguſtinus. iij. e tri­nitate. Demones colligunt ſemina que adhi​bent ad coꝛpoꝛales effectus. hoc autē ne mo​tu locali fieri non poteſt. ergo emones pt ſemina recepta ab aliquibus in alios tranſ­fundere. Jtem gloſa ſtrabi ſuper iſtud Exo. vij. Uocauit pharao ſapiētes ⁊c̈. Dicit  e­mones iſcurrunt per mundum ⁊ colligunt iuerſa ſemina. ⁊ ex eoꝛuʒ adaptione pount pꝛoꝛūpere iuerſe ſpēs. Uideatur etiā gloſa ibidē ſuper illa verba. Uocauit pharao. Jtē Gene. vi. ſuper illud. Uidentes filij ei fili­as hominū ⁊c̈. gloſa uo icit. Pꝛimo  per filios ei filij ſeth intelligūtur. ⁊ per filias ho​minum filie cayn. Secundo icit  non eſt incredibile non ab hominibus ſed a quibuſ­dam emonibus q͛ mulieribus ſunt impꝛo­bi huiuſmodi homines id eſt gigantes ee ꝓ​creatos. e quibus in littera icitur. Gigan​tes autem erant ſuper terram. Quia ⁊ poſt i​luuiū coꝛpoꝛa non ſolum viroꝛum ſed etiaʒ mulierum incredibilis pulcritudinis extite­runt.
¶ Reſpono. Quia e poteſtate ac operib iaboli circa maleficiales effectꝰ plura opoꝛ­tet cauſa bꝛeuitatis obmittere. ideo pio lecto​ri tanᷓ ꝑ ſe nota relinquūtur. vel ad minus  noſcere velit in ſcriptis octo. ſuper. ij. ſen. iſtin. v. ngula ad vnguem elucidata inue­niet. Conſpiciet enim  cūcta opera ſua per intellectum ⁊ voluntatem emones exequū­tur. Jtem  hec ata naturalia non ſunt im​mutata. Sed iuxta Dionium. iiij. ca. e i. nomi. manſerunt integra ⁊ ſplendidima ᷓ​uis eis vti ad bonum virtutis nō valeant in­ueniet etiam ᷓtum ad intellectum  triplici acumine ſcientie vigēt. ſcilicet. ſubtilitate na​ture. experientia tempoꝛum ⁊ reuelatione ſu­pernoꝛum ſpirituum. inueniet etiam in qui­bus ⁊ qualiter condictiones ⁊ naturales ho­minū impꝛeones ex influentijs coꝛpoꝝ ce­leſtium pꝛedominantes agnoſcūt vnde ⁊ eli­ciunt aliquos magis ee iſpotos ad male​ficia exequenda quam alios quos etiam  ce​teris ad huiuſmodi exequenda magis infe­ſtant. Quantum vero ad eius voluntatē re­periet ipſam immobiliter malo inherere ſem​per peccare peccatis. ſuꝑbie inuidie ⁊ ſumme iſplicentie. quod eus pꝛo ſui gloꝛia eo vti­tur contra ſuam voluntatem. Cognoſcet qᷓ­liter ex his uobus ſcilicet intellectu ⁊ volū­tate mira operatur ita  nō eſt poteſtas in ter​ra que eis poteſt comꝑari. Job. xli. Non eſt ſuper terram poteſtas. que ei valeat comꝑari qui factus eſt vt neminem timet. vbi glo. Et licet neminem timet meritis tamen ſanctoꝛū ſubiacet. inueniet etiaʒ qualiter cognoſcit co​gitationes coꝛdium noſtroꝛum qualiter etiā pot tranſmutare coꝛpoꝛa adminiculo alte­rius agentis ſubſtantialiter ⁊ accidentaliter qualiter etiam pot mouere coꝛpoꝛa locali­ter immutare etiam ſenſus exterioꝛes ⁊ inte­rioꝛes ad aliquid cogitandum qualiter etiaʒ pot immutare hominis intellectum ⁊ vo­luntatem licet indirecte que omnia licet ad pꝛeſentem noſtram eſeruirēt ſpeculationem volumus tamen ex illis ſolummodo eorum pꝛopꝛietates concludere. vt ad queſtionis iſcuonem pꝛocedatur. ¶ Sunt autem pꝛopꝛietates a theologis agnate  ſunt ſpi​ritus impuri. licet non immūdi ex natura qꝛ in eis m Dionium ineſt furoꝛ irrationa­lis. amens concupiſcentia. fantaa pꝛoterua intellige quo ad peccata eoꝛum ſpiritualia. ſ. ſuperbiam. inuidiam. ⁊ iram. Unde ſunt hu​mani generis inimici. mente rationales abſ­ tamen iſcurſu intelligentes. in nequicia ſubtiles nocendi cupidi ſemper in fraude no​ui. immutant ſenſus. inquinant affectus. vi​gilantes turbant. oꝛmientes per ſomnia in­quietant. moꝛbos inferunt. tempeſtates cōci​tant. in lucis angelos ſe tranſfoꝛmāt. ſemper infernum ſecum poꝛtant. erga maleficos i­uinum cultum bi vſurpant. magice artes ꝑ eos fiunt. ſuper bonos ominari aetunt ⁊