Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00023.svg

  

luit ⁊ quibus infideles irretiti erant. ait Le­uitici. xviij. Ne polluamini in omnibus his quib cōtaminate ſunt gētes quas ego eijciā ante conſpectum veſtrum e quibus polluta ē terra cuius ſcelera ego vitabo. Dicit glo. ſu​per verbo gentes. Demones inquit qui ter multitudinem icūtur gentes vniuer q͛ cuʒ omni peccato gaudent. pꝛecipue tamen foꝛni​catione ⁊ idolatria. quia ī his ⁊ coꝛpus ⁊ ani​ma maculatur ⁊ totus homo qui terra ici­tur. Omne enim peccatum quodcū fecerit homo extra coꝛpus eſt. qui autem foꝛnicatur in coꝛpus ſuum peccat. Si cui libet intueri hiſtoꝛias e incubis ⁊ ſuccubis inſpiciat. vt ſupꝛa Bedam in hiſtoꝛijs angeloꝛū. ⁊ Guil­helmū. Thomam eni bꝛabātinū in libꝛo qui e apibus intitulatur. ¶ Ad argumenta Ad pꝛimum e naturali agatione inſtitu­ta a eo inter marem ⁊ feminam icitur. Ꝙ cut ei permione ſacramentum matrimo​nij poteſt opere iaboli viciari per maleficia vt ſupꝛa patuit. Jta a mili ⁊ a foꝛtioꝛi in q̊­libet alio actu venereo inter marem ⁊ feminā. Sed  queritur. Quare potius in actu ⁊ ſu­per actum venereum iabolo permittitur ma​leficia exercere ᷓ ſuper alios humanos actꝰ Dicitur  multiplex cauſa agnat᷑ a octo­ribus e quibus inferius ſub illa ꝑte vbi e permione iuina iſcutit᷑. Ad pꝛeſens ſuf­ficit cauſa que pꝛius tacta eſt ſcilicet  pote­ſtas emonis ē in lumbis hominū. Quia in​ter omnia certamina urioꝛa ſunt pꝛelia cer­taminis vbi continua pugna ⁊ raro victoꝛia Nec valet vbi icitur.  tunc opus iaboli eet foꝛtius opere ei cum actus matrimo­niales a eo inſtitutos poet viciari. quia nō viciat per violentiam. īmo cum nihil valeat inficere ni a eo permius. Jdeo magis ꝑ hoc eius impotentia concluditur. ¶ Ad ſe­cundum. verum eſt  pꝛocreare hominem ē actus viui coꝛpoꝛis. Sed cum icitur  e­mones non pount are vitam. quia illa flu​it foꝛmaliter ab anima. Jterum verum eſt ſed quia materialiter iſcinditur a ſemine ⁊ e­mon incubus illud immittere poteſt eo per​mittente per coitum ⁊ non tanᷓ ab eo eſci­ſum ſed per ſemen alicuius hominis ad hoc acceptum vt icit ſanctus octoꝛ in pꝛima ꝑ​te. q. li. ar. iij. vtpote quod idem emon qui ē ſuccubus ad virum fiat incubus ad mulierē cut etiam aliarum rerum ſemima aumunt ad aliquarum rerum generationē. vt Augu­ſtinus icit. iij. e trini. Unde  queritur cu­ius filius c natus exiſtit. Patet  non eſt fi​lius emonis ſed illius hominis cuius ē ſe­men acceptum. Sed cum inſtatur. quod ni­hil eſt ſuperfluum in operibus angeloꝛum ​cut ⁊ nature. conceditur. Sed cum infertur  emon poteſt inuibiliter ſemen ⁊ recipe­re ⁊ infundere. verum eſt. hoc autem potius operatur vibiliter vt ſuccubus ⁊ incubus vt c per talem ſpurcitiam inficiat coꝛpus et animam ⁊ in vtro homine mulieris ſcilicet ⁊ viri vt in coꝛpoꝛe. q. tactum ē. Pꝛeterea plu​ra poent emones inuibiliter qui tamen non permittuntur etiam  vellent exercere. ꝑ​mittuntur autem vibiliter vel in exercitiuʒ bonoꝛum vel coꝛrectionem maloꝛum. Poſ­ſet eni cōtingere quod loco emonis ſuc­cubi alter ſemen reciperet ab eo. et incubum loco alterius emonis ſe faceret ⁊ hoc tripli­ci ex cauſa. Puta quia emon eputatus mu​lieri reciperet ſemen ab altero emone epu­tato viro. vt c vnuſquiſ circa bi a pꝛin­cipe emonioꝛum commium habeat male­ficium exercere cum vnicui pꝛopꝛius e­putetur angelus etiam a malis vel pꝛopter feditatem actus quā emon vnus facere ab­hoꝛreret. cum vt in ſequenti queſtione pate­bit certi emones ex nobilitate nature certos actus ⁊ ſpurcitias facere abhoꝛrerent. vel  inuibiliter loco viri ſeminis. ſuum ſemē id eſt  incubus recepit inuibiliter ſe interpo​nendo mulieri intromittat. quam interpo­tionem facere non eſt contra eius naturam. aut virtutem cum etiam in coꝛpoꝛe aum­pto inuibiliter ⁊ incontrectabiliter ſe inter­ponere poteſt cut ſupꝛa e illo iuuene qui ydolum eſponſauerat patuit. ¶ Ad terciū. Hoc q icitur  virtus angeli ē infinita re​ſpectu ſuperioꝛum. hoc eſt quia eius virtus compꝛehendi non poteſt ab inferioꝛib quin ſemper ſuperexcedit eam. ita  non limitatur ad vnum effectum tātum. Et hoc ideo. quia ſupꝛema in entibus habent virtutes maxime vniuerſales. Unde pꝛopter hoc  eſt infini­ta ſuperius non poteſt ici  pot indifferē​ter in omnem effectum illum ad pꝛoducen­dum. quia c etiam iceretur infinita inferi­rius cut ſuperius. Demū quia inter agens ⁊ patiens ebet ee oꝛtio. ⁊ nulla poteſt ee oꝛtio inter ſubſtantiam pure ſpūalem ⁊ coꝛ​poꝛalem. ideo nec ii emones poent in ali​quem effectū ni mediāte aliquo alio pꝛinci­pio actiuo. Jnde eſt  ſeminib reꝝ vtuntur ad effectus pꝛoducendos. iuxta Augꝰ. iij. e trini. Unde hoc argumentum redundat in cedēs nec ꝑ illud foꝛtificatur ni quis vel­let eclarationē eius hr̄e. quare intelligentie