Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00026.svg

  

Congruit etiam hoc iuine ſapientie vt ea  ab ipſo nt oꝛdinata nt. Roma. xiij. que a eo ſunt oꝛdinata ſunt. Et qꝛ emones nt a eo eputati ad exercendum homines ⁊ ad puniēdum amnatos. Jdeo in exercitijs eo​rū ab extra quo ad homines ſunt varij ⁊ mul​tiplices. Congruit etiam ⁊ nequitie ipſoꝛum Quia e humano generi aduerſantur. ideo cum oꝛdinate impugnāt. ideo magis homi​nibus nocere eſtimant cut faciūt. Unde cō​ſtat ſpurcitijs illis nephandimis nō equa​liter inſtunt q etiam magis ſpecificatur ta​li ratione. Nam cum operatio ſequitur natu​ram rei vt ictum eſt. quoꝛumcun ſunt na​ture ſuboꝛdinate. opoꝛtet  etiam operatōes bi inuicem ſuboꝛdinentur cut patet in re­bus coꝛpoꝛalibus. Quia enim inferioꝛa coꝛ​poꝛa naturali oꝛdine ſunt infra coꝛpoꝛa cele​ſtia. actiones ⁊ motus eoꝛum ſubduntur acti​onibus ⁊ motibus celeſtium coꝛpoꝛum. ⁊ qꝛ vt ictum eſt emones naturali oꝛdine inter ſe ifferunt. Jdeo etiam naturalibus actio­nibus intrinſecis et extrinſecis pꝛeſertim in huiuſmodi ſpurcitijs peragendis. Ex quib cōcluditur  quia huiuſmodi ſpurcitie plu​rimū pꝛeter nobilitateʒ angelice nature exer​centur cuʒ etiam in actibus humanis infimi ⁊ fetidimi actus in ſe quidem conderan​do non ᷓtum ad officium nature ⁊ pꝛocreatō​nis reputantur. Demū cum e quolibet oꝛdi​ne aliqui cecidie credūtur non eſt inconue­niens aerere  illi emones qui e infimo choꝛo ⁊ iterum illi qui infimi in illo exiſtunt his ſpurcitijs ⁊ ab alijs eputantur ⁊ inſtūt Hoc etiam plurimū eſt aduertendum.  licʒ e incubis ⁊ ſuccubis mulieribꝰ infeſtos ſcri​ptura tradit. tamen nuſᷓ legitur in vitijs q͛­buſcun contra naturam loquendo non ſo​lum e ſodomitico ſed etiam e quocū alio peccato extra vas ebitum perpere agendo ſe incubos ⁊ ſuccubos fecie. Jn quo maxima illoꝛum peccaminū enoꝛmitas oſtenditur cū indifferenter omnes emones cuiuſcū oꝛ­dinis illa peragere abhoꝛrent ⁊ verecundum eſtimant. Et hoc videtur velle gloſa ſuꝑ Eʒe​chielem. xix. vbi icitur. Dabo te in manus paleſtinoꝛum id eſt emonū. qui etiaʒ erube​ſcunt e via tua ſcelerata vicium contra na­turam intelligens. ⁊ intuenti patet.  e e­monibꝰ opoꝛtet auctoꝛitatē intelligere. Nul​lum e peccatū tam ſepe eus repꝛoba moꝛ­te in multis condemnauit. Dicunt etiam nō​nulli ⁊ veraciter creditur  nullus talis vicij poſtᷓ tēpus moꝛtalis vite xi q ad annos xxxiij. extenditur in hoc ſcelere ꝑſeuerans ex​ceerit ni ſpeciali gratia redemptoꝛis pote​rit liberari q ex eo ptʒ  octogenarijs ⁊ cen​togenerijs iſto crimine inueniūtur ſepe irre­titi quibus tempus xi qꝛ vite moꝛū iſcipli​na fuit. et ideo illo ſpꝛeto vix vnᷓ ne iffi­cultate per maxima ab hoc ſcelere continebit Sed ⁊  oꝛdo t inter eos etiaʒ ad officia ex​terioꝛa quo ad impugnatōnes emonſtrant eoꝛum nomina. Nam licet vnum ⁊ idem no​men. ſcʒ iabolus multipliciter expꝛimatur in ſcripturis ⁊ hoc pꝛopter iuerſas eoꝛū ꝓ­pꝛietates. Tamen his immundis operibus vnus pꝛedere in ſcripturis tradit᷑ cut etiā ⁊ certis alijs vitijs. Eſt e vſus ſcripture ⁊ locutionis quemlibet immūdum ſpiritū no​minare iabolū a ya quod uo ⁊ bolus q eſt moꝛſellus. quia uo occidit. ſcʒ coꝛpus ⁊ animā. ⁊ m ethimologiam. licet grece inter­pꝛetatur iabolus clauſus ergaſculo ⁊ hoc ​bi conuenit cum non permittitur bi nocere ᷓtum vellet. Uel iabolus qua efluens. quia efluxit id eſt coꝛruit ſpecialiter ⁊ locali​ter. Nominat᷑ etiam emon id ē ſapiēs ſuper ſanguineʒ. vel ſanguineus. ſ. ſuper peccata  tit ⁊ pꝛocurat triplici ſcientia qua viget. ſcʒ ſubtilitate nature experientia tempoꝝ ⁊ reue​latione bonoꝝ ſpirituū. Nominat᷑ etiā beli­al q intertat᷑ abſ iugo vel abſ ominio qꝛ ꝓ poe pugnat ↄtra eū cui eberet eē ſubie​ctus. Uocat᷑ etiaʒ beelʒebub q intertat᷑ vir muſcarū id ē animaꝝ peccantiū  reliquerūt verum ſponſum xm. Jtem ſathanas id eſt aduerſarius. Unde. i. Pe. ij. Aduerſarius ve​ſter iabolus circuit ⁊c̈. Jtem vehemoth id ē beſtia. qꝛ facit homines beſtiales. Je tamē emon foꝛnicationis ⁊ pꝛinceps illius ſpur​cicij icit᷑ aſmodeus. q intertatur factura iudicij. qꝛ pꝛopter hmōi vicium factum fuit terribile iudiciū ſuꝑ ſodomā ⁊ quatuoꝛ alijs ciuitatibus. Sicut ⁊ emon ſuꝑbie icitur leuiathan. quod intertatur additamentum eoꝛum. quia ⁊ lucifer tentans pꝛimos paren​tes e ſuperbia pꝛomit eis additamentum iuinitatis. De quo ⁊ per Eſaiam s Ui​tabo ſuꝑ leuiathan ſerpentem veterē ⁊ toꝛtuo​ſum. ⁊ emon auaricie ⁊ iuitiarum icitur māmona. Quē ⁊ xs ī euāgelio ext. mat. vi. Nō poteſtis eo ſeruire ⁊c̈. Ad argumēta ad pꝛimū.  qꝛ bonū pōt inueniri ne malo. ſed malū nūᷓ inuenit᷑ ne bono. qꝛ fundat᷑ ſuper creaturam  in ſe bona eſt. Et ideo e­mones inᷓtū habēt naturā bonam oꝛdinati ſunt ī naturalibꝰ ⁊ in eoꝝ actionibꝰ. ad illud Job. x. t ici.  emones ad exercitiū epu​tati nō ſunt ī inferno ſed iſto aere callginoſo.