Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00035.svg

  

aliquantulum afflictio ſaulis inquantum il­la armonia aliqualiter ulcoꝛabat aetituʒ eius per auditum: per quam ulcoꝛationem reddebatur minus aptus ad illam vexatio­nem. Sed  ſpiritus malus recederet quan​do auid cythariſabat hoc erat pꝛopter vim crucis quod ſatis expꝛee icitur in glo. vbi c icit᷑. Erat auid in canticis mucis eru​ditus iuerſoꝛum ſonoꝛuʒ rationabilis mo­deratuſ cōcentus. Unitatem eentie gni​ficat que varijs modis quotidie reſonat. Da​uid malignum ſpiritum in cythara compe­ſcuit: non quia tanta eet vis in cythara ſed in gno crucis qui in ligno crucis et coꝛda­rum extenone id eſt venaruʒ gerebatur que iam tunc emones effugebat.

¶ Sequitur quo ad ipſas maleficas e­monibus ſe ſubijcientibus. Et eſt ſexta quo ad queſtionē ⁊ ſecundum membꝛū.

PRo tercia et annexa ifficultate q̊ ad ipſas maleficas emonibus ſe ſubijcientibus plura ſuper modū aggrediendi huiuſmodi ſpurciti­as pount ifficultari. Pꝛimo ex ꝑte emo­nis et coꝛpoꝛis ab eo aumpti ex quo elemē­to t illud foꝛmatum. Secundo ex parte a­ctus. an ſemper cum infuone ſeminis ab al­tero recepto. Tercio ex parte tempoꝛis et loci an potius in vno tempoꝛe ᷓ in altero exerce­at. Quarto an vibiliter quo ad circumſtan​tes ſe agitat. Ex parte mulierum an tantum­modo ille que ex huiuſmodi ſpurcicijs pꝛo­creantur a emonibus frequentantur. Se­cundo an ille que ab obſtetricibus tempoꝛe partus emonibus offeruntur. Tercio an re​mioꝛ t in talibus ipſa venerea electatio: Ad que omnia ad pꝛeſens cum nō t reſpon​dendum eo  tantūmodo generalitati ſtude​mus. ⁊ in ſecunda parte operis illa ngula ꝑ eoꝛum opera explanantur vt patebit in quar​to capitulo vbi e ngulis modis fiet men­tio. ideo ad ſecundum pꝛincipale tendamus Et pꝛimo cur in tam fragili ſexu hoc genus ꝑfidie inuenitur amplius ᷓ in viris. Et erit queſtio pꝛima generalis quo ad conditōnes generales mulierum. Secunda ſpecialis cu​iuſmodi mulieres amplius inueniuntur ſu­perſtitioſe ⁊ malefice. Tercia ngularis quo ad ias obſtetrices que oēs alias in malicia excedunt.

QUo ad pꝛimum. cur in ſexu tam fra­gili mulierum maioꝛ multitudo ma­leficarum reperitur ᷓ inter viros. et quidem in contrarium argumenta educe­re nō expedit: cum ipſa experientia pꝛeter ver​boꝛum et fide dignoꝛum teſtimonia talia fa­cit credibilia. Dicamus ſexum non eſpici­endo in quo eus ſemper magna fecit foꝛtia vt confundet.  iuerſe a iuers ſuper hec agnantur rationes. Semꝑ tamen in pꝛin​cipali concoꝛdantes. vnde et pꝛo mulierum auiſamento ipſa materia bene eſt pꝛedicabi­lis affectant audire vt experientia ſepe o­cuit ūmodo iſcrete pꝛoponatur. Nam ali​qui octoꝛes hanc rationem tradunt. Dicūt enim tria ee in rerum natura. lingua. eccle­aſticus et femina. que medium in bonitate aut malicia tenere neſciunt. ſʒ vbi limites ſue conditionis excedunt. ibi quendam apicem et ſupꝛemum gradum in bonitate aut mali­cia vendicant. Jn bonitate quidem quando a bono reguntur ſpiritu vnde ⁊ optima ſunt Jn malitia vero quando a malo ſpiritu regū​tur vnde et pema efficiunt᷑. De lingua eniʒ patet cum eius miniſterio plurima regna fi­dei chꝛiſtiane ſunt ſubiugata vnde et apoſto​lis chꝛiſti in igneis linguis ſpirituanctus viſus eſt. Patet et in alijs ſapientibus pꝛedi​catoꝛibus quotidie lingua canum vulnera ⁊ vlcera languentis laʒari lingentes. Juxta il​lud. Lingua canum tuoꝛuʒ ex inimicis ani​mas eripientes. Unde et ux et pater pꝛedi­catoꝛum oꝛdinis in figura cattuli latrantis et accenſam faculam in oꝛe geſtantis pꝛemon​ſtratus eſt vt ſuo latratu vſ in pꝛeſens ha­beat lupos hereticos arcere a gregibus oui­um chꝛiſti. Patet et ex quotidiana experien­tia  vnius viri pꝛudentis lingua interduʒ infinitoꝛum hominum ſtrages pꝛepeditur. pꝛopter que non immerito in eius cōmenda­tionem Salomon ꝓuerƀ. ecimo. plura ce­cinit. Jn labijs ſapientis inuenitur ſapien­tia. Et iterum. Argentum electum lingua iu​ſti: coꝛ impioꝛum pꝛo nihilo. Jterum Labia iuſti erudiunt plurimos: qui autem indocti ſunt in coꝛdis egeſtate moꝛient᷑. Cuius cau­ſa ibidem. xvi. ſubditur. quia hominis eſt ­parare animum et eum gubernare linguā. De mala vero lingua inuenies Ecc̄i. xxviij. lingua tercia multos cōmouit et iſpert il­los a gente in gentem. ciuitates munitas e­ſtruxit. et omos magnatoꝛuʒ effodit. Et i­citur lingua tercia eoꝛū qui inter uas par­tes contrarias incaute vel maculoſe loquit᷑. De ſecūdo ſcʒ eccleaſticis intellige clericos et religioſos in vtro ſexu. Criſo. ſuꝑ illud. Eiecit vendētes et ementes e tēplo. Sicut