Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00039.svg

  

Et cut peccatum eue non induxiſfet nobis moꝛtem anime ⁊ coꝛꝑis ni ſubſecuta fuiet culpa in adam ad quā induxit eua et nō ia­bolus. ideo amarioꝛ moꝛte. Jteruʒ amarioꝛ moꝛte. quia hec naturalis ⁊ interimit t coꝛ​pus ſed peccatum a muliere iuchoatum occi​dit animā pꝛiuando gratia et coꝛpus mili­ter in penam peccati. Jterum amarioꝛ moꝛte quia moꝛs coꝛpoꝛalis eſt inimicus manife­ſtus et terribilis. ſed mulier inimicus blan­dus et occultus. Et ideo amarioꝛ et pericu­looꝛ laqueus iam non icitur venatoꝛum ſed emonuʒ. quia iam capiuntur hoīes nō ſolum per carnalia ederia eas videndo au​diendo cum earum facies t ventus vrens et vox ſerpentis ſybulus. Juxta Bernardū. Uerum etiā innumeros maleficiendo homi​nes et iumenta. Sagena icitur coꝛ eius id eſt inſcrutibilis malicia que in coꝛdib earuʒ regnat. Et manus ſunt vincula ad etinen­dum vbi manum ad maleficiendū creaturā aonunt tunc iabolo cooperante hoc effi­ciunt quod pꝛetendūt. Concludamus. Om​nia ꝑ carnalē concupiſcentiā. que quia in eis eſt inſatiabilis ꝓuerƀ. penuꝉ. Tria ſunt inſa​tiabilia ⁊c̈. et quartū quod nunᷓ icit ſuffi­cit ſcʒ os vulue. Unde et cum emonib cau​ſa explende libidinis ſe agitāt. Plura hic e­duci poent ſed intelligētibus ſatis aaret nō mirum  plures reperiuntur infecti here­ maleficoꝝ mulieres ᷓ viri. Unde et conſe​quenter heres icenda eſt nō maleficoꝝ ſed maleficarum vt a potioꝛi fiat enominatio. Et benedictus altimus qui virilem ſpeciē a tanto flagitio vſ in pꝛeſens c pꝛeſeruat in quo vti cum ꝓ nobis naſci et pati volu​it: ideo et im pꝛiuilegiauit.

¶ Cuiuſmodi mulieres amplius inueni​untur ſuperſtitioſe et malefice.

QUo ad ſecundum cuiuſmodi mulie​res pꝛe ceteris inueniuntur ſuꝑſtitio­ſe et maleficijs infecte. Dicendū vt ex pꝛecedenti queſtione patuit.  quia tria gene​ralia vicia. ſcʒ infidelitas. ambitio. et luxuria pꝛecipue in malis mulierib regnare vident᷑. Jdeo ille pꝛe ceteris maleficijs intendunt  pꝛe ceteris illis vicijs edite ſunt. Jterū quia inter illia tria vltimū amplius pꝛedominat᷑. ideo quia inſatiabile ⁊c̈. ideo et ille inter am­bitioſas amplius infecte ſunt que ꝓ explen­dis ſuis pꝛauis cōcupiſcentijs amplius inar​deſcunt vt ſunt adultere foꝛnicarie et magna​toꝛum concubine. et hoc ex ſeptemplici ma­leficio vt in bulla tangitur: venereum actum et conceptus in vtero varijs inficiendo male​ficijs. Pꝛimo mentes hominum ad inoꝛdi­natum amoꝛem ⁊c̈. immutando. Secundo vim generatiuam impediendo. Tercio mem​bꝛa illi actui accomoda auferendo. Quarto homīes pꝛeſtigioſa arte in beſtiales foꝛmas mutando. Quinto vim generatiuaʒ quo ad femellas eſtruendo. Sexto aboꝛſum pꝛocu​rando. Septimo infantes emonibus offe­rendo abſ alijs animalibus et terre frugi­bus quib varia nocumenta inferunt. e qui​bus in ſequentib tractabitur. ſed ad pꝛeſens e nocumentis hominum emus rationes. Et pꝛimo concluo ſuper eos quos malefi­ciunt ad amoꝛem vel odium inoꝛdinatum et poſt eadem materia pꝛo maioꝛi intelligentia ſub ifficultate eſt iſcutienda. concluo aūt hec eſt. Nam ſanctus Tho. in. iiij. i. xxxiiij. e impedimento maleficiali ꝑtractans cut oſtendit quare permittitur iabolo a eo ma​ioꝛ poteſtas maleficij ſuper actus venereos hoīs ᷓ ſuꝑ alios: rōnes agnando. Jta i­cere a mili opoꝛtet  he mulieres amplius infeſtantur que his actibus amplius eſer­uiunt. Dicit enim  quia coꝛruptio peccati pꝛima per quam homo factus eſt ſeruus i­aboli in nos per actum generantem euenit. Jdeo maleficij poteſtas permittitur iabo­lo a eo in hoc actu magis ᷓ in alijs cut etiam in ſerpentibus magis oſtenditur vir­tus maleficioꝛum vt icitur ᷓ in alijs ani­malibus. quia per ſerpentem iabolus tanᷓ per ſuum inſtrumentum mulierem tentauit. Unde etiam vt poſtea ſubdit. licet matrimo­nium t opus ei tanᷓ ab eo inſtitutum. ad​huc per opera iaboli interdum eſtruitur. Non quidem per violentiaʒ quia cenſeretur c foꝛtioꝛ eo. Sed ex iuina permione ꝓ​curando impedimentū actus coniugalis vel tempoꝛale vel perpetuum. ex quibus hoc q experientia ocet: icamus  pꝛopter huiuſ​modi ſpurcitias explendas tam erga ſe ᷓ et ſeculi potentes cuiuſcun etiam ſtatus ⁊ cō​ditionis innumera maleficia pertractant eo­rum animos ad amoꝛem hereum vel philo­captionem adeo immutando vt nulla con­fuone aut perſuaone ab eis eſtere vale­ant. Ex quibus etiam et exterminium fidei ſeu periculuʒ intolerabile quotidie imminet  eoꝛum animos immutare taliter ſciunt  eis nullum nocumentum ue per ſe ue ab alijs fieri permittant c quotidie creſcunt Et vtinam experientia nos minime edocu­iet: immo et odia talia etiam in ſacramento