Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00044.svg

  

eentie coꝛꝑis. Unde elicitur  coꝛpus ha­bet terminos uplicis rōnis quantitatis et eentie. Et eſt iſtinctio cut inter ſuotū et naturā. Unde cut coꝛpoꝛi illabi pt ita et potentijs affixis oꝛganis coꝛꝑalib ⁊ ꝑ cōſe­quens pt impꝛeones facere in potentias. v ꝑ accidens talis oꝑatio et impꝛeo reſul­tat in intellectū cum eius obiectū t fantaſ­ma cut coloꝛ viſus vt icit᷑ in. iij. e aīa. et ↄſequenter ꝑ accidens vſ ad voluntatē qꝛ voluntas ſuum obiectū recipit ab intellectu ſub rōne boni m  intellectus aꝛehendit aliquid in rōne boni veri et aarentis. Ad terciū argumentū cognoſcere cogitatōes coꝛ​dis eſt upliciter. vel in ſuo effectu vꝉ vt ſunt in intellectu. Pꝛimo modo nō ſoluʒ angelus ſed etiā homo cognoſcere t: licʒ angelus ſub​tilius vt patebit. Nam interdū cogitatio co­gnoſcitur non ſolū ꝑ actū exterioꝛē ſed etiaʒ ꝑ immutationē vultus. et etiaʒ medici aliqᷓs affectōnes animi ꝑ pulſum cognoſcere pt. U Augꝰ in li. e iuinatōe emonū. icit.  aliq hoīm iſpotōnes nō ſolū voce ꝓla​tas ſed etiā cogitatōe ↄceptas cum gna que​dam ex animo expꝛimunt᷑ in coꝛꝑe tota faci­litate ꝑdiſcunt. ᷓuis in libꝛo retractationuʒ hoc icat nō ee aerendū. quō h̊ fiat eſtimo  retractat. Si quis iceret eum ſene  cogitatōes emon cognoſceret in intellectu. Alio modo pt cognoſci cogitōes ꝓut ſunt in intellectu et affectōnes ꝓut ſunt in volun­tate. et c ſolus eus cogitatōes coꝛdium et affectōnes voluntatū cognoſcere t. Cuius rō eſt. qꝛ voluntas creature rōnalis ſoli eo ſubiacet: et ipſe in eam ſolus oꝑari t qui eſt pꝛincipale eius obiectum ⁊ vltimus finis. et ideo ea que in voluntate ſunt vel ex volunta​te ſola ependent: ſoli eo ſunt nota. Mani­feſtū ē aūt  ex ſola volūtate epēdet  actu aliquis aliqᷓ ↄderet. qꝛ cum aliq͛s habet ha­tum ſcientie vel ſpecies intelligibiles in eo ex​iſtentes vtitur eis cum vult. Pꝛobat᷑ etiaʒ ex his que icta ſunt. qꝛ angelus non t illabi aīe ergo nō t ꝑ naturā videre ea que ſunt in aīa. et ᷓdiu ſunt in intimo anime. Unde q arguitur. Demon non t videre cogitatōnes coꝛdiū. ergo non t coꝛda ſeu mentes hoīm ad amoꝛē vel odiuʒ incitare. Dicitur  cut cognoſcit ſcʒ ꝑ effectus ⁊ ſubtilioꝛi modo ᷓ homo: ita etiaʒ ſubtilioꝛi modo t immutare ad odiū vel amoꝛē cōmouendo fantaſmata ⁊ intellectū obtenebꝛando. Eſt etiā aliquid ti­moꝛos ↄſcientijs ⁊ virtuos ꝓ eoꝝ ↄſola­tione aduertendū  immutatio ſenbilis ex​terioꝛ ⁊ coꝛꝑalis que ↄcomitatur cogitatōes hoīs q eſt ita exilis et indeterminata  i​abolus ꝑ eam in certā ↄgnitionē cogitatōis venire nō t. pꝛeſertim q ſtudijs aut bonis oꝑibus vacant interpellatim et tales tunc in ſomnis plus vexat. exꝑientia hec ocet. Q­ eſt ita foꝛtis et eterminata  ꝑ illaʒ t co­gnoſcere cogitationē quantū ad ſpeciē vt  cogitat e inuidia vel e luxuria. ſed an ꝑ eā pot certitudinaliter ↄgnoſcere quantū ad oēs circūſtantias vt videlicʒ ſuꝑ talem vel ta​lem ſub ubio imittamus cut et reꝑimus. ni q verū eſt  tales circūſtantias ex acti­bus poſtmodū cognoſcere t. Ad quartū pa​tet qꝛ licet illabi aīe t ↄueniat eo: t illabi coꝛpoꝛi ⁊ ꝑ ↄſens potentijs affixis coꝛpoꝛi modo ſupꝛa tacto. hec t cōuenire angelo ­ue bono ue malo: vnde amoꝛ et odiū in tali hoīe cauſari pt. Ad illud  virtus ſentiua t ignioꝛ ᷓ nutritiua que t non t immu​tari ab eo. Dicendū  imo ſuꝑ vim nutriti­uam etiā poet ita vt aliquid citius vel tar­dius iriget᷑ in os vel in carnē. ſed ad illud nō cooperat᷑ cut ad impediendū vel agitan​dum vires ſentiuas interioꝛes vel exterio­res et hoc ter ſuū lucrum q ex ſenſuū e­ceptione et intellectus illuone plurimū ꝓ­curat.

¶ Queſtio octaua. An generatiuā potentiā ſeu actū venereū malefice impedire pt q maleficiū in bulla cōtinetur.
SEcundo eadeʒ veritas ſcʒ  adultere foꝛnicarie ⁊c̈. amplius exiſtunt male­fice oſtendit᷑ ꝑ impedimentū malefici​ale ſuꝑ actū generatiue potentie et vt veritas magis eluceſcat arguit᷑ pꝛimo.  nō t po​bile. qꝛ  tale maleficium eet pobile poet etiā maritatis ↄtingere. q  ↄceditur tūc cū matrimoniū t opus ei ⁊ maleficium opus iaboli foꝛtius erit opus iaboli opere ei. Si vero ↄceditur  tmodo foꝛnicarijs et nō maritatis tunc redibit opinio  malefici​um nihil t in re: ſed t in opinione hoīm cu​ius ootū in pꝛima. q. tactū eſt. aut abitur rō cur iſtis ⁊ nō illis ↄtingere pt. et cum nō videtur ſubee alia ratio ni qꝛ opus ei ma​trimoniū exiſtit. Et illa rō m theologos nō ↄcludit. vt ptʒ in. iiij. i. xxxiiij. e impedimē​to maleficiali. manet adhuc argumentum  opus iaboli erit foꝛtius opere ei. et cū hoc t incōueniens aerere. ergo etiā inconueni­ens eſt aerere per maleficiuʒ poe impediri actum venereū. Jtem iabolus nō t impe­dire actus aliaꝝ virium naturaliū vt come­dendi. ambulandi. erigendi. q videtur ee verū ex eo qꝛ interimere poent totū mundū.