Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00047.svg

  

non fit mentio e matrimonialiter ↄiunctis. t ꝑ repꝛobationē ſecundi erroꝛis hoc patet. Dicunt enī  alioꝝ erroꝛ erat  licet malefi­cium eet et abundaret in mundo etiā cōtra carnalē copulā. t qꝛ nullū tale malefici&#x016B t cenſeri ꝑpetuū ideo nunᷓ irimeret mr̄imo­nium iam ↄtractū. Ecce  mentio fit e ma­trimonialiter ↄiūctis. Jmpꝛobando aūt hūc erroꝛē licet hoc eclarare nō eſeruiat ad ꝓ­potū. t ter eos qui copiā libꝛoꝝ nō ha­bent. Notanduʒ  impꝛobant ꝑ hoc  talia aerere icunt ee ↄtra exꝑimentū et ↄtra iu­ra antiqua ⁊ noua. Unde ant talē catholici octoꝛes iſtinctōʒ  impotentia ex malefi­cio ꝓcurata aut eſt tꝑalis aut ꝑpetua. Si tē­poꝛalis tūc nō impedit. Tunc aūt ſumitur ee tꝑalis q infra ſpaciū triū annoꝝ coha­bitantes et quantū pt operam antes ue ꝑ eccleaſtica ſacramenta ue ꝑ alia remedia ſa​nari pt. Si vero nō ſanentur aliquo reme­dio ex tunc ſumitur ee ꝑpetua. et tūc aut ​cedit matrimonij ↄtractōeʒ ⁊ ↄſummatōeʒ et c impedit matrimoniū ↄtrahendum et iri​mit iam ↄtractū. aut ſequit᷑ matrimonij con­tractionem ſed nō ↄſummatōʒ et c etiā vt i​cunt aliqui irimit matrimoniū iam ↄtractū icit᷑ enī. xxxiij. q. i. c. i.  ↄiugiū ↄfirmat᷑ of­ficio ſcʒ carnis. vt icit glo. aut ſequit᷑ matri​monium ↄſummatū ⁊ tūc vinculū matrimo​niale nō irimit. plura ibi notantur. extra e frigi. ⁊c̈. ꝑ Hoſtie. et Goffre. et octoꝛes. etiā theologos vbi ſupᷓ. Ad argumenta. Ad pꝛimū ſatꝭ ptʒ ex his  icta ſūt. Nam p͛mo  ei oꝑa pt eſtrui ꝑ opera iaboli  ma­leficium poet inter ↄiugatos cōtingere. nō valet inſtantia immo ootū patet cū nihil pot iabolus ni eo ꝑmittente. Jtem qꝛ nō per violentiā eſtruit vti tyrannus. ſed ꝑ quandaʒ artē extrinſecā vt ſupꝛa patuit. Ad ſecundū patuit ſupꝛa quare potius eus ꝑ­mittit ſuꝑ hunc actū venereū ᷓ ſuper alios actus t etiaʒ ſuper alios q eus permittit. Unde nō valet  perimat mundū. Ad terci­um militer patet ex ictis.

¶ Queſtio nona. An malefice ſtigioſa illu​one operant᷑ circa membꝛa virilia qua illa omnino nt a coꝛpoꝛibus euulſa
TErcio eadē veritas eclaratur per iabolicas operatōnes circa mem​bꝛū virile. cuius rei veritas vt ma­gis eluceſcat querit᷑. An malefice valeant mēbꝛa virilia virtute emonū vere ⁊ realiter vel ſolūmodo pꝛeſtigioſa aaritōne auferre et arguitur  vere et realiter ꝑ argu­mentuʒ a foꝛtioꝛi. Maioꝛa pt emones vt hoīes occidere vel localiter tranſferre. vt ſu­pꝛa patuit e iob. et thobie. vij. viris occis. ergo etiā pt membꝛa hoīs vere ⁊ realiter au​ferre. Pꝛeterea. glo ſuꝑ illud. ps. Jmmio­nes per angelos malos. Deus punit per ma​los angelos cut populū iſraeliticū ſepe pu­niuit varijs languoꝛib vere et realiter coꝛpo​ribus immis. ergo et hmōi infirmitates cir​ca membꝛū tale immittere t. Si icatur  poteſt iuina ꝑmione tūc c in cedentib ictū eſt.  eus amplius ꝑmittit vim gene­ratiuam maleficiari ter pꝛimā coꝛruptōem peccati que per actū generantē in nos eue­nit. ergo etiā amplius permittit ſuꝑ membꝛū illius potentie generatiue vt im totaliter au​ferat. Pꝛeterea maioꝛ fuit conuero vxoꝛis loth in ſtatuā ſalis. Ge. xix. ᷓ auferre mem­bꝛum virile. ſed illa fuit vera ⁊ realis et nō ap​parens ↄuero. qꝛ adhuc vibiliter vt icit᷑ ſupereſt illa ſtatua Et facta fuit per malū an​gelum vt coacti a bonis q͛ pꝛius cecitate eos percuerant vt hoſtiū omus inuenire non poent cut etiā alie punitōes ſodomitaꝝ. qꝛ et glo. ibidem aerit iam etiā illo vicio infe­ctam. ergo et iſta facere pt. Pꝛeterea. quicun​ t inducere foꝛmā naturalē t et illā aufer​re. Sed emones foꝛmas naturales pluries induxerūt vt patʒ e magis pharaonis qui virtute emonū ranas et ſerpentes fecerunt. Jteʒ Augꝰ. in li. lxxxiij. q. icit  oīa que vi​biliť fiūt etiā ꝑ inferioꝛes ptātes aeris Hec nō abſurde fieri poe credunt᷑. ſʒ h̊ pt facere hoīes vt aliqᷓ arte vel incione membꝛū aufe​ratur. g̊ ⁊ emones iſta facere inuibiliť q alij vibiliter pt. ſʒ ↄᷓ Augꝰ. xviij. e ci. ei. Nō eſt credendū etiā hoīs coꝛpus emonuʒ arte vel ptāte in beſtiali lineamēta poe ↄuer­ti. g̊ etiā a ꝉı nō t auferre h̊ q ad veritatem coꝛꝑis hūani euit. Jtē. iij. e tri. icit. Nō eſt putandum iſtis trāſgreoꝛib angelis ad nutū ſeruire hāc vibiliū reꝝ materiā ſʒ ſoli eo. Ro. Nulli ubiū quin malefice dā mira oꝑant᷑ circa mēbꝛa virilia vt ex vis et auditꝭ plurimoꝝ īmo ⁊ ex ia publica fama ↄſtat e h̊  ꝑ ſenſum viſus aut tactus veri­tas illiꝰ mēbꝛi ↄgnoſcebat᷑. q qᷓliter fieri t Dicendū  lʒ upliciť fieri pot. ſ. ꝟe ⁊ rea­liter vt argumēta pꝛima tetigerūt ⁊ ſtigioſa oꝑatōe. ea t  a maleficꝭ fiūt circa hmōi non fiūt ni ſtigioſa illuone.  t illuo nō hʒ locū in imaginatōne patiētis. qꝛ imaginatio eiꝰ t vere ⁊ realiter eſtimare aliquā rē nō ee pꝛeſentem licet ꝑ nullam operationeʒ ſenſus exterioꝛis ſcilicet viſum aut tactum percipit ee pꝛeſentem Unde poteſt ici vera ablatio