¶ Queſtio.
ix.
Ꝙ
obſtetrices
malefice
conceptus
ī
vtero
iuers
modis
interimūt
aboꝛſum
ꝓcurāt.
⁊
vbi
hoc
nō
faciūt
emonibus
natos
infantes
offerunt.
QUinto
ſexto
⁊
ſeptimo
inmul
veritas
ſupꝛadicta
ꝓbat᷑
per
qᷓtuoꝛ
hoꝛrēdos
actus
quos
circa
infantes
in
vtero
⁊
ex
vtero
matris
exercent
cū
ꝑ
mulieres
emones
exercere
ht
⁊
nō
ꝑ
viros
ideo
potius
mulieres
ᷓ
viros
bi
aociare
ille
inſatiabilis
homicida
ſatagit
⁊
ſunt
hmōi
opera
Nā
canoniſte
pluſ
ᷓ
theologi
e
maleficiali
impedimēto
tractantes
vbi
ſupꝛa.
Dicunt
maleficiū
fit
nō
ſolū
ne
q͛s
actū
carnalē
exercere
valeat
e
quo
ſupꝛa
tactū
ē.
Sed
etiam
fit
ne
mulier
ↄcipiat
vel
ↄcipit.
tūc
aboꝛſuʒ
faciat.
Et
addit᷑
tercius
modus
cū
quarto
vbi
aboꝛſum
nō
ꝓcurant
tūc
infantē
ↄſumūt
vel
emoni
offerūt.
De
pꝛimis
uobus
modis
nō
eſt
ubiū
cuʒ
ꝑ
naturalia
hō
abſ
emonū
auxilio
vt
ꝑ
herbas
vel
alia
impedimenta
ꝓcurare
poet
mulier
nō
poet
generare
vel
ↄcipere
vt
ſupꝛa
tactum
ē.
Sed
e
alijs
uob
etiā
a
maleficis
ꝓcurātur
ierendū
ē
nec
opus
ē
argumenta
educere
vbi
euidentima
indicia
⁊
exꝑimēta
hec
reddūt
credibilius.
Et
e
pꝛimo
certe
malefice
cōtra
hūane
nature
inclinatōem
īmo
aduerſus
oīm
beſtiaꝝ
cōditōnes
lupina
ūtaxat
ſpecie
excepta
infantes
euoꝛare
⁊
comedere
ſolent.
Eſt
inq͛toꝛ
cumanus
e
q̊
ſupꝛa
mentio
habita
ē
q͛
hec
nobis
retulit
ea
e
cā
ab
incolis
comitatus
burbie
vocatus
ad
inq͛tionē
faciendā.
eo
videlʒ
q͛dam
cū
pueꝝ
ex
cunis
amiet
⁊
exploꝛādo
ↄuentionē
mulieꝝ
nocturno
tꝑe
vidiet
⁊
ꝑpendiet
infantē
occidi
⁊
liquoꝛe
ebibito
euoꝛare.
Jdeo
vt
pꝛius
tactū
ē
vnico
āno
q͛
⁊
fuit
ānꝰ
ꝓxime
elapſus
xl.
⁊
vnā
maleficas
igni
tradidit
certis
alijs
ad
ominiū
archiducis
auſtrie
Sigiſmūdi
fugā
capientib.
aunt
ꝓ
ↄfirmatione
huius
ſcripta
dā
Johan.
nider
ī
ſuo
foꝛmicario
cuiꝰ
vti
⁊
eoꝝ
ſcript
recens
memoꝛia
ſuꝑeſt.
v
nō
incredibilia
cut
aarēt
exiſtūt.
ſed
⁊
hoc
maioꝛa
āna
in
his
oīb
obſtetrices
malefice
ꝓcurāt
ꝓut
malefice
penitentes
nobis
⁊
alijs
ſepius
retulerūt
icentes.
Nemo
fidei
catholice
amplius
nocet
ᷓ
obſtetrices
vbi
e
pueros
nō
interimūt
tūc
qua
aliq͛d
acturi
foꝛis
extra
camerā
infantē
eferunt
⁊
ſurſum
in
are
eleuantes
emonib
offerunt.
Modus
aūt
in
hmōi
flagitijs
qui
obſeruat᷑
in.
ij.
iam
ꝑte
patebit.
⁊.
ca.
vij.
quā
⁊
aggredi
necee
eſt
pꝛius
vnica
ūtaxat
ecione
ſtionis
e
ꝑmione
iuina
mia.
Dictū
eſt
e
a
pꝛincipio
tria
neceario
ad
maleficialeʒ
effectū
cōcurrere.
emonem
cū
malefica
⁊
iuinam
permionem.
DEinde
conderandū
eſt
e
ia
ꝑmione
iuina.
circa
quā
quatuoꝛ
runt᷑
Pꝛimo
an
neceariū
t
iam
ꝑmionem
ad
maleficialē
effectū
cōcurrere.
Secūdo
eus
iuſte
ꝑmittit
creaturam
ex
natura
peccabilē
etiam
actū
maleficialē
⁊
alia
hoꝛrēda
flagitia
perpetrare
alijs
uab
ꝑmionibus
pꝛeſuotis.
Tercō
maleficioꝝ
flagitia
cūcta
mala
eus
fieri
ꝑmittit
excedunt.
Quarto
qᷓliť
hec
materia
t
ꝉo
publicāda.
CJrca
terciū
pꝛincipale
huius
p͛me
partis
tangens
iuinā
ꝑmioneʒ
queritur.
An
iuinā
ꝑmionē
in
his
oꝑibus
maleficoꝝ
cōmendare
ita
t
catholicū
eius
ootū.
ſ.
redarguere
illaʒ
omnino
t
hereticū.
⁊
arguitur
nō
t
hereticū
aerere.
eus
tantam
poteſtatē
nō
ꝑmittat
iabolo
in
hmōi
maleficijs.
refutare
e
illa
in
contumeliam
creatoꝛis
poſſunt
cedere
eſt
catholicū
⁊
non
hereticū.
Sʒ
aerere
iabolo
nō
permittatur
talis
poteſtas
nocendi
hominib
ē
catholicuʒ.
ꝓbatur.
quia
ootum
aerere
videtur
cedere
in
cōtumeliam
creatoꝛis.
Nam
ſeq͛tur
nō
oia
nt
ſubiecta
iuine
ꝓuidentie
eo
ois
ſapiens
pꝛouiſoꝛ
excludit
efectū
⁊
malū
quantum
poteſt
ab
his
quoꝝ
curam
gerit.
Cū
aūt
ea
que
ꝑ
maleficia
fiūt
a
eo
ꝑmittūtur
ab
eo
nō
excludūtur.
⁊
ab
eo
nō
excludūtur
nō
erit
ſapiens
ꝓuiſoꝛ
ipſe
eus
⁊
c
nō
ſubſunt
omnia
ſue
ꝓuidentie.
q
quia
falſum
ē
ideo
hoc
falſum
eus
ꝑmittat.
Pꝛeterea
ille
aliquid
ꝑmittit
fieri
q
poet
impedire
vellet
aut
non
poteſt
impedire
etiam
vellet.
ſed
neutrū
illoꝝ
eo
poteſt
cōuenire.
Nō
pꝛimū
qꝛ
talis
iudicatur
inuidus.
nō
ſcm
quia
talis
iudicat᷑
impotēs.
Tūc
ritur
incidentaliter.
hoc
maleficiū
petro
accidit
⁊
eus
potuit
impedire
⁊
nō
fecit.
ergo
eus
ē
inuidus
ſeu
nō
habet
curam
e
oib.
Si
ꝟo
nō
potuit
impedire
etiā
vellet
tūc
nō
eſt
omnipotēs
oīa
cut
incōueniēs
ē
aerere.
ſ.
eū
nō
habere
curā
oīm
⁊c̈.
g̊
⁊
hoc
maleficia
ex
ei
permione
ↄtingūt.
Pꝛeterea.
q͛cū
imittit᷑
bi
⁊
ē
s
actuū
ſuoꝝ
nō
ſubeſt
ꝑmioni
aut
ꝓuidētie
alicuiꝰ
gubernātis.
ſed
hoīes
biiis
imittūtur
a
eo
m
illud
Ecc̈i.
xv.
Deꝰ
ab
initio
cōſtituit
hoīem.
⁊
reliq͛t
eū
in
manu
conlij
ſui.
ſpāliter
etiā
mali
in
ſuis
oꝑib
relinquūtur
m
illud.
Dimit
eos
ſcm
ederia
coꝛdis
eoꝛū.
igit᷑
nō
oia
mala
iuine
ꝑmioni
ſubdūtur.
Pꝛeterea
Augꝰ.
icit
in