apoſtata ſeu fugitiuus etiaʒ ad longinqua iu euagetur. ni poſtᷓ c viuit animum redeundi ſe epoſuie oſtendit. ff. e re mili. l. eſertoꝛem. Et hoc fieret vxoꝛem uceret vel mile tale. Similiter ⁊ apoſtaam inobedientie vbi quis ſponte cōtemnit pꝛecepta ecclee ⁊ pꝛelatoꝝ. e qua. iij. q. iiij. alieni. Qui etiam infamis efficitur repellitur a teſtimonio ⁊ ebet excōmunicari. xi. q. iij. Si auteʒ. Unde ⁊ apoſtaa e qua loquimur ſuꝑ apoſtaam maleficarū icitur apoſtaa perfidie ⁊ tanto grauioꝛ. quanto ⁊ cuʒ inimico fidei rationis ſalutis ꝑ pactum expꝛeum ꝑagit᷑. Hoc e habent facere malefice ⁊ hoc inimicus ille exigit vel in toto vel in parte. Reperte ſunt e ꝑ nos inquitoꝛes omnes fidei articulos abnegauerant. quaſdam vero certas in numero ſemꝑ tamē confeonē veram ⁊ ſacramentalem habeāt abnegare. Unde ⁊ Juliani apoſtate perfidia non videtur tanta fuie licet in alijs aduerſus eccleam maiora exercuiet. e qua ⁊. ij. q. vij. nō poteſt. Si quis vero incidētaliter quereret. Quid mēte ⁊ coꝛde fidem tenerent quoꝛū ſcrutatoꝛ ſolum eus eſt. ⁊ non quecū angelica creatura vt ſupꝛa patuit. facerent tamē reuerentiā ⁊ obedientiam iabolo ꝑ actus exterioꝛes. Dicendum videtur cū apoſtaa perfidie upliciter poteſt fieri. per actus infidelitatis exterioꝛes abſ exo pacto cū emone inito. cut qui in terris infideliū mahumeticā vitam aumeret aut in terris xianoꝝ cum expꝛeo pacto ⁊c̈. Pꝛimi vbi mente retinent fidem. actu t exterioꝛi negāt. licet nō nt apoſtate nec heretici t moꝛtaliter peccant. Sic e ſalomon ijs ſuaꝝ vxoꝛum reuerentiā exhibuit. Nec e aliquis excuſatur ex metu hoc faceret. quia m Auguſtinū. Sanctius eſt moꝛi fame ᷓ veſci idolaticis. aliqui habēt Sacius. xxxij. q. iiij. Sacius. Malefice aūt quantūcun fidem retinent coꝛde ⁊ abnegāt oꝛe apoſtate tamē iudicantur eo fedus cuʒ moꝛte ⁊ pactum cum inferno pepigerūt. Unde ſanctus Thomas in. ij. iſ. iiij. ar. vltimo. Loquens e milib operib magicis. Et q͛ quocū modo auxilium petunt a emonib icit. Jn omnib eſt apoſtaa a fide ter pactum initum cum emone vel verbotenus inuocatio intert vel facto aliquo etiam ſacrificia ent. nō e poteſt homo uob ominis ſeruire. Ad idem Albertus vbi ſupꝛa iſ. viij. vbi queritur. Utrum magicis ⁊ mathematicis intendere t peccatum ⁊ apoſtaa a fide. Jta reſpondit. Jn talib eſt ſemper apoſtaa verbi vel operis. Si e inuocationes fiant tunc apertum pactuʒ initur cum emone ⁊ tunc eſt aperta apoſtaa verboꝛum. Si autem non fit ni opere mplici tunc ē apoſtaa operis. Et quia in his omnib ſemper eſt fidei contumelia quia expectatur a emone quod expectandum eſt a eo ideo ſemper apoſtaa iudicatur. Ecce ᷓ clare uplicem apoſtaam ponunt terciam ſubintelligētes ſcilicet coꝛdis que et tamen malefice verbis ⁊ operib apoſtatrices iudicantur. Penis ergo vt patebit ⁊ heretitoꝛum ⁊ apoſtatarū ſubiacere ebēt. Eſt ⁊ tercia criminis enoꝛmitas pꝛe cūctis alijs herebus in eis. Naʒ iuxta Auguſtinū omnis infideliū vita peccatum ē. xxviij. q. i. §. ij. ⁊ eſt gloſa ſuper illud Ramanoꝝ. xiiij. Omne quod non eſt ex fide peccatum eſt. Quid iudicandū eſt e tota vita id eſt e omnibus alijs operibus maleficarum que tamen non ad complacentiaʒ emonum fiant cut ieiunare. eccleas frequentare. cōmunicare ⁊ c e alijs. Jn omnibus e peccant moꝛtaliter quod c eclaratur. Tanta eſt e labes huius peccati facultatem reſurgendi licet non ex toto amputat. eo peccatum non coꝛrumpit totum bonum nature ⁊ lumen naturale in eis remaneat. Tamen ꝓpter pꝛeſtitum homagium ni ab illo abſoluantur. omnia eoꝛum opera etiam e genere bonoꝛum ſunt potius e genere maloꝛuʒ q in alijs infidelib nō cernitur. Nā m Tho. ſe. ſe. q. x. An omnis actio infidelis t peccatum icit ᷓuis opera infidelium que ſunt e genere bonoꝛuʒ vt ieiunia elemone ⁊ huiuſmodi non nt eis meritoꝛia pꝛopter infidelitatem que eſt grauimū peccatoꝛum. tamen quia peccatum non coꝛrumpit totū bonum nature ſed remanet in eis lumen naturale. Jdeo non omnis actus eoꝛum eſt moꝛtale peccatum. ſed actus pꝛocedens ex ipſa infidelitate vel relatus ad iam etiam t e genere bonoꝛū. puta ſarracenus ieiunat vt ſeruat legem. Mahumeti e ieiunio mandantem Judeus celebꝛat ſuas feſtiuitates ⁊ huiuſmodi in his eſt moꝛtale. Et c intelligitur illud Auguſtini ſupꝛa allegatum. Ois infidelium vita peccatum eſt.
¶ Ꝙ
malefice
grauimas
merentur
penas
vltra
omnes
flagicioſos
mundi.
DEni
eoꝛum
flagicia
cuncta
alioꝛum
peccata
excedunt
ᷓtum
ad
emerituʒ
pene
eclaratur.
Pꝛimo
quo
ad
penam
hereticis
infligendam.
Secundo
quo
ad
penam
apoſtatis
in=