Cīv. IV. Patriciī agrōs pūblicōs colunt, nec plēbēī ūllam partem eōrum habent.
Cīv. V. Patriciī, qui dīvitēs sunt, ūsūrās perscrībunt grandēs, cum pecūniam mūtuam dant; quās sī dēbitōrēs rependere nōn possunt, servī fīunt.
Cīv. VI. Etiam līberī nostrī saepe servī sunt! (Rīdet.)
Cīvēs omnēs. Væ miserōs Rōmānōs! Utinam tribūnōs habērēmus.
Cīv. I. Ecce! Appius Claudius appropinquat.
Cīv. II. Is pessimus omnium patriciōrum est.
Cīv. III. Mārcus, cliēns Appī, ut semper, eum sequitur.
Līctōrēs. (cīvēs fascibus repellunt). Cēdite vōs! Nōlīte Appium Claudium impedīre. (Civēs īrāti eum spectant.)
Appius C. Quam īrāti mē spectant plēbeī illī!
Mārcus. Nōn amant patriciōs plēbēī.
App. Bestiae sunt. Ego porcōs eōs esse putō.
Mārcus. Sānē, porcī sunt. Sed ego officium meum tibi semper praestābō.
Cīvēs omnēs (pūgnōs agitant). Ō hominem scelerātum! Nōs-ne porcōs bestiās-que appellās?
Civ. IV. Quam puellam illīc cōnspiciō? Nisi fallor, Virgīnia est.
