Pagina:Olim Ludi Scaenici.pdf/17

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
16
ŌLIM

Cīv. V. Rēctē dīcis, et nūtrix eam sequitur.

Cīv. VI. Audīvī Virgīniam uxōrem fore Icilī.

(Virgīnia, quae loculōs tabellās-que fert, cum Annā intrat.)

Cīvēs omnēs. Salvē Virgīnia!

Cīv. I. Quō is tū? Unde vēnisti?

Virgīnia. Salvēte, dominī. Ē lūdo vēnī, ut domum redeam. Nam merīdiēs est.

Anna. Ecce Virgīnia! Appium Claudium appropinquantem vīdeō.

Virgīnia. Tam crūdēlis et superbus est ille, ut mē terreat. Fēstīnā, Anna, ut domum quam prīmum redeāmus, ego et tū.

(Appius cēterī-que redeunt.)

Virgīnia. Valēte, dominī.

(Appius eam animadvertit.)

Cīvēs omnēs. Valē. Virgīnia. Dī tibi faveant.

[Exeunt Anna et Virgīnia.

Appius. Quis est, Mārce?

Mārcus. Virgīni plēbei fīlia est. Hercle! Formōsa puella est.

Appius. Tam pulchram puellam nunquam vīdī. Uxor mea fīet.

Mārcus. At, domine, plēbēia illa est, tū autem patriciō genere ortus es. Lēgēs plēbēiam patriciō uxōrem fierī vetant.

Appius. Serva mea erit, sī uxor fierī nōn potest.