Fundānia. Sānē. Frāter meus pollicitus est sē contrā Catōnem prō nōbīs dīcturum, si tuus Valerius idem factūrus sit.
Claudia. Pater meus diū recūsāvit quōminus nōbīs subvenīret; sed cum adfīrmāssem, nisi lēx esset abrogāta, illī quoque ōrnāmenta, aurum, praetextās ā mē ademptum īrī, tandem mihi concēssit.
Iūlia. Ut scītis, iuvenī cuīdam praetōriō nūper spōnsa sum. Negāvī mē prius eī nūptūram quam lēx tollerētur. Ille quoque nostram causam aget.
Aurēlia. Avunculum meum ad nostrās partēs facile addūxī; quī, cum sit artium Graecārum amantissimus, quidlibet facere vult, ut Catōnī obstet.
Flāvia. Sine dubiō Fortūna nōbīs favet. Sed Catō cōnsul metuendus est.
Fundānia. Ad malam crucem ītō! Fēminās ōdit.
Claudia. Servās nōs esse velit. Ut mē miseret uxōris ēius!
Iūlia. Dē fēminīs nīl nisi malum dīcit.
Aurēlia. Quam pertināciter contrā nōs se gessit herī!
Flāvia. At tempus terimus. Quid hodiē nōbīs faciendum est?
Omnēs. Ad forum rūrsus dēscendāmus, viās omnēs obsideāmus.
