grandiōrēs māne condidī. Mihi est prōpositum eōs ad cūriam cōnicere, ut senātōrēs nōs respicere cōgāmus.
Flāvia. Tacēte comitēs! Hūc dēscendunt magistrātūs. Catōnem ipsum cōnspiciō. Valerius meus et Fundānius, Brūtīs comitantibus, pōne sequuntur.
Catō. Quam turbam muliebrem videō? Num sacrificiōrum causā convēnērunt?
Mārcus Iūnius Brūtus. Āgmen hostium esse vidētur!
Titus Iūnius Brūtus. Timeō nē quid incommodī nōbīs impendeat.
Fundānius. Timeō nē multīs incommodīs mulierēs iam diū vexentur.
Catō. Quid? Num per medium āgmen fēminārum mihi ad forum perveniendum est?
Aurēlia (appropinquat, Catōnis genua complectitur). Mārce Porcī Catō, per Iūnōnem tē obsecrō ut munditiās ōrnātūsque nōbīs reddī patiāris.
Catō. Abscēde nunciam, impudentissima! Mē-ne cōnsulem sīc aggrederis?
Fundānia. (Mārcī Brūtī togam subitō corripit.) Mārce Iūnī Brūte, supplex tē ōrō—
M. I. B. Abī tū! Quid mē raptās?
Fundānia. Audī, sīs, quā dē causā tē teneam.
