etiam regia negotia, quam una voluimus interturbant synodum. Sed ne interim otio torpeamus, beati Ottonis suffragia ad praesens expetere in animo est, unde per vos reditum habere disponimus, ut prolixam disjunctionem nostram ea conjunctione castigemus. Et quoniam per Verdunum iter nobis est, eo crucem vestra scientia ut speramus elaboratam, si fieri potest, Kal. Novembris dirigite, sitque hoc pignus amicitiae. Ita opus placens dum oculis crebrius ingeretur, indissolubilis amor in dies augmentabitur.
EPISTOLA CVII.
EX PERSONA REGIS HUGONIS AD SIGUINUM ARCHIEPISCOPUM
SENONENSEM.
EX PERSONA REGIS HUGONIS AD SIGUINUM ARCHIEPISCOPUM
SENONENSEM.Regali potentia in nullo abuti volentes, omnia negotia
reipub. in consultatione et sententia fidelium nostrorum disponimus, vosque eorum participes fore dignissimos judicamus. Itaque honeste ac benigno affectu vos monemus, uti ante Kalend. Novembris, eam fidem, quam caeteri nobis firmaverunt, confirmetis ob pacem et concordiam sanctae Domini Ecclesiae, totiusque populi Christiani: ne si forte, quod non optamus, persuasione quorumdam pravorum diligenter vobis exsequenda minus audiatis, sententiam domini papae et comprovincialium episcoporum duriorem perferatis, nostraque omnibus nota mansuetudo justissimum correctionis assumat zelum regali potentia.
EPISTOLA CVIII.
AD ECBERTUM ARCHIEPISCOPUM TREVIRENSEM EX PERSONA
ADALBERONIS.
AD ECBERTUM ARCHIEPISCOPUM TREVIRENSEM EX PERSONA
ADALBERONIS.Vide Patrologiae tom. CXXXVII, in ADALBERONE REMENSI, epist. 30.
EPISTOLA CIX.
AD EUMDEM.
Vide ubi supra, epist. 31.
EPISTOLA CX.
AD COMPROVINCIALES.
Vide ubi supra, epist. 32.
EPISTOLA CXI.
AD BASILIUM ET CONSTANTINUM IMPERATORES ORTHODOXOS,
HUGO GRATIA DOMINI REX FRANCORUM.
AD BASILIUM ET CONSTANTINUM IMPERATORES ORTHODOXOS,
HUGO GRATIA DOMINI REX FRANCORUM.Cum nobilitas vestri generis, tum etiam gloria magnorum actuum, ad amorem vestrum nos hortatur et cogit. Hi quippe esse videmini, quorum amicitia
nihil dignius in humanis rebus possit existimari. Hanc sanctissimam amicitiam, justissimamque societatem sic expetimus, ut nec regna nec opes vestras in ea requiramus. Sed haec conditio quae nostri juris sunt vestra efficit, magnoque usui, si placet, haec nostra conjunctio erit, magnosque fructus efferet. Etenim nobis obstantibus nec Gallus, nec Germanus fines lacesset Romani imperii. Ergo ut haec bona fiant perpetua, quoniam est nobis unicus filius et ipse rex, nec ei parem in matrimonio aptare possumus, propter affinitatem vicinorum regum, filiam sancti imperii praecipuo affectu quaerimus. Quod si haec petita serenissimis auribus vestris placuerint, aut scriptis imperialibus, aut nuntiis
fidis nos certos reddite: ut per nostros legatos vestra majestate dignos quae sonuerint chartis, compleantur in rebus.
EPISTOLA CXII.
EX PERSONA REGIS HUGONIS AD BORELLUM MARCHIONEM.
Quia misericordia Domini praeveniens, regnum Francorum quietissimum nobis contulit, vestrae inquietudini quamprimum subvenire statuimus, consilio et auxilio nostrorum omnium fidelium. Si ergo fidem toties nobis nostrisque antecessoribus per internuntios oblatam conservare vultis, ne forte vestras partes adeuntes vana spe vestri solatii deludamur, mox ut exercitum nostrum per Aquitaniam diffusum cognoveritis, cum paucis ad nos usque properate, ut et fidem promissam confirmetis, et
vias exercitui necessarias doceatis. Qua in parte si fore mavultis, nobisque potius obedire delegistis, quam Ismaelitis, legatos ad nos usque in Pascha dirigite, qui et nos de vestra fidelitate laetificent, et vos de nostro adventu certissimos reddant.
EPISTOLA CXIII.
AD ROTHARDUM ARCHIEPISCOPUM CAMERACENSEM EX
PERSONA AD ALBERONIS.
AD ROTHARDUM ARCHIEPISCOPUM CAMERACENSEM EX
PERSONA AD ALBERONIS.Vide Patrologiae tom. CXXXVII in ADALBERONE REMENSI, epist. 33.
EPISTOLA CXIV.
AD. . . . . EX PERSONA ADALBERONIS.
Vide ubi supra, epist. 34.
EPISTOLA CXV.
AD CAROLUM DUCEM.
Vide ubi supra, epist. 35.
EPISTOLA CXVI.
AD ROMULFUM ABBATEM SENONENSEM.
Divinitate propitia bene valentes, ut amplius valeatis optamus. Gratia et benevolentia principum, uti semper usi sumus, utimur, spem bonam in rem conversam iri, suo tempore exspectantes. Ubinam potissimum moraturi sequenti tempore, incertum propter incerta tempora. Operi nostro, quod non parvae quantitatis fore scripsistis, quia mensuram voluminis ignoravimus, solidos duos per clericum quem misistis misimus, idemque si insinuetis faciemus donec completo opere dicatis: Sufficit.
EPISTOLA CXVII.
AD DOMINAM THEOPHANIAM.
Vide Patrologiae tom. CXXXVII, in ADALBERONE REMENSI, epist. 36.
EPISTOLA CXVIII.
AD CLERUM ET POPULUM. . . . .
Vide ubi supra, epist. 37.
EPISTOLA CXIX.
EMMA QUONDAM REGINA DOMINAE AUGUSTAE THEOPHANIAE.
Pietas vestri nominis subveniat afflictae, et a praedonibus captivatae. Et mihi quondam fuit et genus, et dignitas, ac regium nomen. Nunc quasi sine genere, sine dignitate, omnibus afficior contumeliis, ancilla captiva crudelissimorum hostium facta. Et quomodo ille impius Carolus vocem meam audiret, q
