gnum 117 A, ut captivitatem corrigeret corporalem. Et infra p. 437. Vera rectæ fidei confessio tradita nobis a papa Leone, inter sanctos constituto.
Leo papa ad Flavianum scribens, Doctor apostolicus, dicit, etc.
Quis hujus Romani antistitis (Leonis) gravitatem non prædicet? Quis tantam constantiam non honoret? Movere hunc posset ullo modo sæcularis potestas a sententia non retractandi quæ divinitus fuerant constituta (in concilio Chalcedonensi) quem corporaliter loco movere non potuit?
BTam præclari pontificis atque doctoris, id est beati Leonis, epistolam aperte pia dogmata continentem, etc.
Sanctissime Orientis Ecclesiæ uno sensu, una doctrina, fidem ejusdem sanctæ memoriæ Leonis tenent.
Magnæ Romanæ Ecclesiæ antistes, vir fortissimi pectoris sanctissimusque Leo.
Sed et beatus Leo egregius papa atque præcipuus 118 Adoctor ex sermone sanctæ Epiphaniæ ita nos docuit, etc.
In Ephesino latrocinio cunctis præsulibus et ipsis quoque patriarchis prolabentibus, nisi Magnus Leo, imitator scilicet Leonis illius de quo scriptum est, Vicit Leo de tribu Juda, divinitus excitatus, os aperiens, totum orbem et Augustos ipsos concuteret, et ad pietatem commoveret; religio Christiana penitus corruisset.
Leonis sanctissimi papæ Romani gloria magna magnusque pietatis ac religionis zelus fuit et studium.
BLeo admirabili virtute animi, sapientia et sanctitate præditus, Romanæ Ecclesiæ pontifex, præclarissimis monumentis virtutem suam, præcipue autem rectam fidem testatam reliquit.
Leo urbis Romæ beatissimus episcopus doctrina fidei clarus habetur.
Leo Romæ papa, apostolis æquandus.
Alia antiqua testimonia partim in epistolis ad Leonem scriptis, partim in admonitionibus, præsertim ad epist. 28, inserta inveniuntur.
1. Duo universim sunt manuscripti fontes ex quibus sanctorum Patrum sermones attingere seu emendare licet, nimirum Ecclesiarum Lectionaria ex variorum sanctorum sermonibus compacta, et peculiares sermonum alicujus sancti collectiones.
