Pagina:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/784

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

eoo EX HISTORIIS OLYMPIODORI An.Chr.412. Jovinus apud Moguntiacum Ger- maniæ alterius urbem , studio Goaris Alani et Guntiarii Burgundionum prae¬ fecti , tyrannus creatus est. Cui ut sese adjungeret, Adaulpho auctor fuit At¬ talus. Et vero hic cum copiis ad illum se confert. Jovinus tamen Adaulphi adventu offensus , obscurè et veluti per aenigmata Attalum incusat, quod ad¬ ventum suasisset. Sarus item ad Jovi- num venturus erat : sed Adaulphus, cognita re, collectis decem millibus militum , occurrit Saro , viros octode¬ cim aut viginti apud se habenti , quem cùm gesta heroica et stupore digna edidisset, vivum aegrè saccis adhibitis capiunt, ac postmodùm occidunt

Pag. 184. Jovinus cùm fratrem suum Sebastia- num invito Adaulpho Imperatorem creasset, in ejus odium incurrit. Adaul¬ phus itaque per internuntios capita se tyrannorum missurum , pacemque in- An.Chr.413. iturum Honorio pollicetur. Hi domum ubi redierunt, et jusjurandum præsti- tum est, Sebastiani quidem caput Im¬ peratori mittitur : Jovinus vero ab Adaulpho obsessus se dedit, atque etiam ipse ad Imperatorem mittitur, quem Dardanus praefectus sua manu percutiens interimit

Pag. 185. Adaulphus , cùm Placidia repetere¬ tur, frumentum vicissim ipse promissum petiit. Cujus conferendi , etsi qui pro¬ miserant , copiam nullam haberent, nihilo tamen seciùs se illud , si Placi- diam reciperent, praebituros profiten¬ tur. Ad quae simili ferè et ipse barba¬ rus simulatione utebatur, et Massiliam , urbem sic dictam , progressus , dolo eam intercipere tentavit. Sed à Boni- tacio nobilissimo viro vulneratus, et vix salvo capite fugiens , in sua se ten¬ toria recepit, urbe omissa , quæ lætitiæ plena , laudibus ac bonis omnibus Bo- nifacium est prosecuta

An.Chr.414. Adaulpho, studio ac consilio Can- didiani, nuptiæ cum Placidia conve-1 niunt. Januario mense nuptiis dictus dies Narbone Galliæ urbe , in domo Ingenii cujusdam primarii ejus urbis viri. Hic residente Placidia in thalamo , Roma¬ no more adornato , habituque regio , assedit ipsi et Adaulphus læna indutus A ’ΐωβίυος έν (a) Μουυδιακώ τής ετέοας (b) Γμ- μανίας κατά σπουδήν Γωάρ τοϋ λλανοΰ καί (c) Tw- τιαρου , ός φύλαρχος έχρ-ημάτιζε τών Βου^υν- τιόνωυ, τύραννος άννιγορεύθιη. Προς ον παρα- γενέσθαι Άτταλος Άδάσυλφου παοήυει. Καί παρα¬ γίνεται άμα τώ πλήΘει. Καί ’ΐωβίυος άνιάται έπί' τή Αΰαούλφου παρουσία, καί μεμφεται δι’ αινιγμά¬ των τώ παραινέσαντι Αττάλω τήν άφιξιν. Και Σάμος δέ έμελλε προς ’ΐωβινον παραγενίσδαι· άλλ’ Αοάουλφος τούτο μαθών, προύπαντιάζει, Η χιλιάδας δέκα συνεπαγόμενος στρατιωτών, εχον- τι άνορας περί αύτόν (d) λσάοω όζτοζαίδαα ή καί είκοσιν , ον έογα ήοωϊκά καί θαυμάσαι άξια έπιδειξώμενον , μόλις σάκκοις έζώγμησαν, χαί ύστερον άναιροϋσι. ’ΐωβίνος παρά γνώμην λδαούλφου τόν ίδιον αδελφόν Σεβαστιανόν βασιλέα χειροτόνησα;, εις έχθραν Χδαοϋλφου κατέστη. Καί πέμπα λ$άουλφος πρός Ονώριον πρέσβεις, ύποσγό- μένος τάς τε τών τυράννων κεφαλάς, καί ειρήνην 7 · r <» αγειν. Ων υποστοεώάντων , καί οοχων

  • Γ*’ i ‘

σάντων , Σεβαστιανού μέν πέμπεται τώ βασι^ίχι- φαλή· ’ΐωβινος δέ ύπό Χδαούλφον πολίο^ζού- μενος εαυτόν έκδίδωσι , και πέμπεται zàxaw; τώ βασιλεί, όν αύθεντήσας Δάρδανος (e) ô άναφεί

Άδάουλφος άπαιτούμενος Πλακιδίαν, κήτει τόν όρισθέντα σίτον. ’Από^ων δ’ ίντων υποσχόμενων εις τό δούναι, ούδέν δέ ηττον ίρ- -^λογούντων, εί λάβοιεν Πλακιδίαν, Και ό βάρβαρος τά όμοια ύπεκρίνετο , w Μασσαλίαν, πόλιν ούτω καλουμένην, , δόλω ταύτην λαβειν ηλπιζεν. πληγείς , Βονηφατίου τού γενναιότατου βάλλο^ί» και μόλις τόν Θάνατον διαφυγών, εις τάς ύπεχώρνισε σκηνάς , τήν πόλιν έν ενιαία λι¬ πών , καί δι’ επαίνων καί ευφημίας ποιουμένιο^ νηφάτιον

λδαούλφω, σπουδή καί ύποΘήκη Κανίιΐι^ -•νού, ό πρός Πλακιδίαν συντελείται γάρ^ ό Ιανουάριος ένειστήκει ) έπί δέ τής πόλεως βωνος , έν οικία ’ίγγενίου τινός πρώτου τών πολει. ’ΕνΘα προκαΘεσθείσης Πλακιδίας στάδι τε Ρωμαϊκώς έσχευασμένη καί σιλικω, συγκαΘέζεται αυτή , καί ÀMoiAfOJ (a) Leg· Μογουντ/ακω. (b) Id est, Germaniæ primæ. (c) Lcg. Γουντ/αρίου. (d) Leg. Sapai. (e) Ilîc Dardanus Præfectus erat prætorio Gallia- ruin Licet de eo parùm honorifice loquatur Sidon»* 1' θ· ®P,st· 9. hunc tamen summis laudibus extol¬ lunt, Hieronymus anno 414. epist. 129. qui ejus du- P æ(a) (b) c, (d) (e)n fræfccturain coinniemorat, et Augustinus anno 417. epist. 57. ’ b ένίείν^