Pagina:Ribbeck - Scaenicae Romanorum Poesis Fragmenta, Vol 1, 1897.djvu/25

E Wikisource
Haec pagina emendata est
XII

Né ille mei feri íngeni <iram> atque ánimi acrem acrimóniam 35

 Non. 73, 17 ‘acrimonia est animi uiuacitas.’

XIII

Cáue sis tuam conténdas iram cóntra cum ira Líberi.

 Non, 259, 5 ‘contendere significat comparare ...’

XIV

Óderunt di hominés iniuros. — Égone an ille iniúrie[1]
Fácimus?

 Non. 124, 30 ‘iniurie dictum pro iniuriose.’

XV

Síc quasi amnis céleris rapit, sed támen inflexu fléctitur[2]

 Non. 191, 34 ‘amnem ... feminino ...’ (lucurgo Leid.)

XVI

Iam íbi nos duplicat áduenientis ..... timos[3] 40

 Non. 487, 8 ‘uapor et uapos et timor et timos ...’

XVII

Námque ludere út laetantis ínter sese uídimus[4]
Própter amnem, áquam creterris súmere ex fonte ...[5]

 Non. 547, 28 ‘creterra est quam nunc situlam uocant.’ Idem locus olim laudabatur p. 84, 14 ‘colustra ... Laberius in Virgine: si quidem mea colustra fretus terris studere fecisset sumere aquam ex fonte’, in quibus [cre]terris sumere aquam ex fonte verba ex alia de creterris glossa, quae sequebatur, videntur illata esse.

  1. di homines iniuros Bothius, idem personas distinxit. dii (idii ψ) homines iniuriose (iniuriosae H L) ω
  2. sic] sed ω   celeris] cis ω cita Bue   sed] se Bue   in fluxu Mercerus
  3. Suppleri velut anxiae mentis (cf. coroll. XIII sq.) potest timos pauos ω   iam ibí nos d. a. timŏs pauos Bue
  4. 1 namque ludere ut Vossius nam ue ludere Ba nam ut ludere φ   sese Vossius se ω
  5. 2 propter Junius praeter ω