restat auditores? Nempe ut pro meo in vos amore, ac in studiis vestris iuvandis & ornadis perpetua cura ac sedulitate, non solum vos magnopere horter: verum etiam orem, atque obtester: ut veteris latinae linguae longe castissimae ac purissimae usum, veris ac perspicuis rationibus adducti, constantius retineatis: quam aut sola hominum autoritate commoti, aut rei nonnulla difficultate deterriti, ad novae huius tam inquinatae, ac corruptae consuetudinem delpasi videamini. Nihil a vobis novi aut inusitati contendo. Non possim, si velim: neque fortasse velim, si possim, popularem linguam exterminare: Sed ea perinde utamini ce[n]seo: ac maiores vestri usi sunt: ut cum familiaris ei sermonis, Iocorum ac lusuum vestrorum partes tribueritis, quidquid grave, magnificum, sublime, excelsum, perpetuae orationi mandandu[m] fuerit: ad unius omnium pulcherrimae, atque uberrimae linguae opem co[n]fugiatis. Non proponam vobis exempla aut Syrorum, aut Scytharum, aut Thracum, qui patria lingua spreta & contempta, se ad Graecam excolendam contulerunt: Non Hispanorum, aut Gallorum, qui Rom. Imperio incolumi, a latina lingua dicendi ac scribendi auxilium expetiverunt. Intra hos centum & quinquaginta fere annos, nonne Hetrusci homines, excellentes, iudiciii, ingenii, doctrinae etiam laude viri, non
