Pagina:Salimbene de Adam – Cronica, Vol. I, 1942 – BEIC 1910163.djvu/108

E Wikisource
Haec pagina emendata est
102
salimbene de adam

predictum opus faciendum veniebant homines et mulieres Regii, tam parvi quam magni, tam milites quam pedites, tam rustici quam cives, et ferebant lapides, sabulum et calcinam supra dorsa sua in pellibus variis et çendalibus; et beatus ille qui plus poterat portare. Et fecerunt omnia fundamenta domorum et Ecclesie et partem muraverunt, et in tertio anno compleverunt totum laborerium suum. Et tunc frater Iacobinus superstabat ad laboreria bene facienda. Iste frater Iacobinus fecit magnam predicationem inter Calernum et Sanctum Hylarium in episcopatu Parmensi, in inferiori parte strate. In qua predicatione fuit maxima multitudo hominum et mulierum, puerorum et puellarum de Parma et de Regio et de montibus et de vallibus sive campestribus et de diversis villis. Et quedam mulier paupercula pregnans peperit ibi masculum. Tunc precibus et rogatu fratris Iacobini illi paupercule mulieri multi multa dederunt. Nam una mulier dabat sibi subtellares, alia camisiam, alia vestem, alia bindam. Et sic habuit unum asinum oneratum, insuper et ab hominibus centum solidos imperialium. Et qui interfuit et vidit retulit michi omnia ista post longum tempus, cum per eumdem locum cum eo transirem. Insuper et hec eadem cognovi ab aliis.


Quod frater Ghirardus de Mutina apparuit post mortem suam fratri Iacobino de Parma.


  Huic fratri Iacobino infirmo existenti in conventu Bononie et in infirmitorio fratrum Predicatorum circa meridiem sedenti et vigilanti, apparuit frater Girardus de Mutina ex Ordine fratrum Minorum ea die, qua obierat, et familiariter cum eo locutus est dicens: ‛In gloria Dei sum, ad quam cito vocabit te Christus, ut ab eo laboris tui mercedem plenam recipias, et cum eo semper habitabis, cui devote servisti’. His dictis disparuit frater Girardus. Frater vero Iacobinus quod viderat retulit fratribus suis, et gavisi sunt. Et accidit fratri Iacobino, sicut frater Girardus dixerat, quia post paucos dies obdormivit in Domino. Cuius corpus Mantue fuit sepultum. Frater vero