Quod Saladinus multas Christianorum terras occupavit et cepit.
[Quod Christiani ultramarini vindicaverunt se de inimicis suis.]
Saladinus itaque de Beritho Tyrum accedens marchionem Guilielmum, Conradi patrem, quem bello ceperat, secum adduxit, ut pro redemptione patris redditionem filii pariter haberet et urbis; et per patrem filio significavit, ut pro ipsius et aliorum quorumdam liberatione redderet civitatem. Cui Conradus respondit, quod nec unum lapidem civitatis. Apropians igitur Saladinus minatus est patrem spiculis transfigendum, et Conradus se primum sagittam in patrem missurum respondet. O felix impietas, que pro Christianorum salute patrem telis barbarorum expositum, filiali omissa yeverentia, se iactitat transfixurum! Sed o memoranda pia impietas, que amori patris amorem Dei iudicat preferendum! Sed et eiusdem patris hortatu patrem reputat contemptibilem et quasi senem nullo pretio redimendum.
Quod Saladinus multa mala intulit Christianis.
Tyro itaque septem diebus obsessa rediit Saladinus Achonem. Indeque subiugatis Neapoli et Nazareth, Caypha et Cesarea Palestina, Iope et Azoto, Gaza simul et Ascalone aliisque locis Ierusalem agregatis, eam dedictione tributaria subiugavit; templum Domini, prius a Christianis irreverenter prophanatum, suo more sanctificans et sanctificatum custodiens, sepulcrum Domini et in Bethleem presepium custodie Surianorum commisit. Ad hec plus centum Christianorum milia subiugata Tyrensibus ante portas ostendit fecitque illos per vim usque Tripolim perduci. Sed, a Tripolitanis et Antiochenis expoliati penitus et abiecti, Armeniam intraverunt et usque ad Yconium dispersi fame, frigore et nuditate iusto Dei iudicio ad nichilum redacti sunt, luentes penas propter eam, quam polluerunt, Dei hereditatem.
