Item domnus Girardus de Corigia fuit longus statura, bene menbratus, magis macillentus quam pinguis, fortis miles et doctus ad bellum. Bis eum vidi potestatem Parmensium, primo quando intravi Ordinem, postea quando Parma Friderico deposito rebellavit. Hic fuit intimus et specialis amicus fratris mei, scilicet fratris Guidonis Ade, qui ex fratrum Minorum Ordine fuit. Item hic fuit pater domni Guidonis de Corigia et domni Mathei, qui ambo fratres multas potestarias habuerunt. Quorum unus, scilicet domnus Guido, bellicosus miles fuit et ad prelium doctus; et habuit filiam domni Ghiberti de Gente uxorem, Mabiliam nomine; ex qua filios et filias genuit. Alter vero, scilicet domnus Matheus, miles sensatus fuit, et caruit liberis, excepto uno illegitime nato. Porro tempore illo, quando Ordinem fratrum Minorum intravi, domnus Tancredus de Pellavicinis, homo curialis et liberalis et bone fame et sancte et honeste vite, abbas Sancti Iohannis de Parma, misit exenium fratri Helye generali ministro, unum rusticum caponibus oneratum in pertica super scapulam ante et retro de pullis gallinarum, ut cum fratribus haberet ad cenam. Erat enim dies Iovis; et potestas erat ibi, et ego similiter in habitu seculari, et vidi hec omnia; et illo sero post cenam fui receptus; et splendide cenaveram in domo patris mei, et nichilominus duxerunt me fratres illo sero ad infirmitorium et dederunt michi iterum optime comedere; processu vero temporis dederunt michi caules, quibus oportuit me uti omnibus diebus vite mee; et nunquam in seculo comederam caules, immo in tantum aborrebam eos, quod nec carnes comedissem, que in eis decocte fuissent. Et recordatus fui postea illius verbi, quod frequenter consuevit dici:
| Milvus ait pullo, dum portaretur ab illo: |
| ‛Cum pi pi faris, non te tenet ungula talis’. |
Et iterum Iob VI: Que prius tangere nolebat anima mea, nunc pre angustia cibi mei sunt. Porro frater Helyas habebat consuetudinem, ut parabolice loqueretur. Cumque interrogatus
