Haec pagina emendata est
124
HORACE,
SATIRA II.
Quæ virtus, et quanta, boni, sit vivere parvo,
( Nec meus hic sermo est, sed quem præcepit Ofellus,
Rusticus, abnormis sapiens, crassaque Minerva )
Discite, non inter lances, mensasque nitentes,
Cum stupet insanis acies fulgoribus, et cum
Acclinis falsis animus meliora recusat,
Verum hic impransi, mecum disquirite. Cur hoc ?
Dicam, si potero. Male verum examinat omnis
Corruptus judex. Leporem sectatus, equove
Lassos ab indomito ; vel, si Romana fatigat
Militia assuetum græcari, seu pila velox,
