Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/128

E Wikisource
Haec pagina emendata est
128
HORACE,

Tanquam ad rem affineat quidquam. Num vesceris ista,
Quam laudas, pluma ? Coctove num adest honor idem ?
Carne tamen quamvis distat nihil hæc magis illa,
Imparibus formis deceptum te patet Esto :
Unde datum sentis, lupus hic Tiberinus, an alto
Captus hiet, pontesne inter jactatus, an amnis
Ostia sub Tusci ? laudas, insane, trilibrem
Mullum, in singula quem minuas pulmenta necesse est.
Ducit te species, video. Quo pertinet ergo
Proceros odisse lupos ? quia scilicet illis
Majorem natura modum dedit, bis breve pondus.
Jejunus raro stomachus vulgaria temnit.
Porrectum magno magnum spectare catino
Vellem, ait Harpyiis gula digna rapacibus. At vos
Presentes austri, coquite horum opsonia. Quanquam
Putet aper rhombusque recens, mala copia quando
Ægrum sollicitat stomachum ; cum rapula plenus
Atque acidas mavult inulas. Nec dum omnis abacta
Pauperies epulis regum ; nam vilibus ovis,
Rigrisque est oleis hodie locus. Haud ita pridem