Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/66

66

HORACE,

Tarquinius regno pulsus fuit, unius assis
Non unquam pretio pluris licuisse, notante
Judice, quem nosti, populo, qui stultus honores
Sæpe dat indignis ; et famæ servit ineptus ;
Qui stupet in titulis, et imaginibus. Quid oportet
Nos facere, a vulgo longe lateque remotos ?
Namque esto, populus Lævino mallet honorem,
Quam Decio mandare novo ; Censorque moveret
Appius, ingenuo si non essem patre natus ;
Vel merito, quoniam in propria non pelle quiessem :
Sed fulgente trahit constrictos gloria curru
Non minus ignotos generosis. Quo tibi, Tilli,
Sumere depositum clavum, fierique Tribunum ?
Invidia accrevit, privato quæ minor esset.
Nam ut quisque insanus nigris medium impediit crus
Pellibus, et latum demisit pectore clavum ;
Audit continuo : Quis homo hic est, quo patre natus ?
Ut si qui ægrotet, quo morbo Barrus, haberi
Et cupiat Formosus, eat quacumque, puellis