Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/195

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

INCERTI AUC.rOHIS (1KNEAI.()(JIA KKdUM UANIE 189

regni el regie potestatis lelinquens Ericuni, {filiiiin natu) inaiorem, de quo supra fecimus menlionem.

Qui Ericus regni libere nactus habenas poteslatem regiam honestis decoiauil nioribus, suis beneuolus el adiiersariis terri- bilis. Sustinuit quoque imiltas ab emulis suis aduersitates, .'> donec preualeiile malignantium consilio in Vigilia saneli Lau- leiitii cum eo, ([ui se oderal, quasi aniico colludens inopinale capilur, iniuriose Irahilur, ferreis mancipatur compedibus el sic in cymbam absque dei reuerentia proieclus per fluuium Slæ ad vlteriores partes eiusdem flumi-nis velociter Iransuehi- ui lur. Videns igitur se rex deuotus in lethi constitutum con- finio, recogitans annos suos in amaritudine anime sue, nautas illos mortis sue conscios obnixe rogauit, tempus sibi vel breuis penitentie et confessionis non negari. Quod quidam \dant} eorum; nam inter se et in hoc dissidebant, aliis moram tem- 15 poris causantibus; ad vltimum tamen in hoc non sponte, sed quasi coacti, consentiunt, vt ad villam, que proxima erat, mitteretur, et ei presbyter adduceretur. Quo adueniente idem rex vehementer gestiebat; nihil enim in retroactis temporibus tam ardenter desiderauerat, sicut in presenli articulo exitum 20 suum deuota munire contritione. Nam quantum exiguitas permisit temporis (siquidem vehementer ab interfectoribus suis, sanguinem suum canum more lepusculum insequentium ardenter sitientibus, vrgebatur), confessionem suam predicto sacerdoti cum maxima cordis contritione agere procurauit, interiorem 25 animi dolorem exteriori demonstrans manifestatione. Capillos siquidem regii capitis, aureo quondam diademate circumuinctos, propriis manibus violenter cepit auellere, oculos lacrimis irro- rare, faciem quondam decoram et venustam vnguibus crude- liter sulcare, pectus, strenui cordis habitaculum, pugnis atrociter 30 tundere et omnia membra, quibus se peccasse meminit, penis condignis, prout permittebatur, punire, exorans misericordem misericordie promissorem. vt solita benignitate et consueta bonitate sibi, licet indigno, propitiari non abnueret. Post factam igitur confessionem clamose vocatus ad iugulum, 35

1. filium natu addidi. 5. quoque, /. e. auteni. 12. Isaiæ 38, 15: recogitabo tibi omnes annos raeos in amaritudine animæ meæ. 14. dant addidi. 34. sibi, licet indigno scripsi; sui. licet indigni S. 35. iugulum, i. e. iugulationem, necem.

�� �