Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/373

E Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Haec pagina nondum emendata est

COMPENDIVM SAXONIS. LIB. X 355

IIII. Haraldus duos filios ex Gyrilha suslulit, Haquinum el Swenonem ; quoruin Haquinus loflge alium precellehat. Qui Sembos aggiessus, cum mililes suos timere videret, omnia nauigia combussit, vt vel sic fortiter dimicarent; quod et factum est. Nam emnes mares occiderunt, feminas vero sibi 5 nubere coegerunt; propter quod non /niuste Sembi genus suum a Danis numerant. Adeo autem Dani captiuas amauerunt, vt magis ibi cum eis manere quam repatriare volebant. — Mortua autem est Thyræ, Danice maiestatis caput, quam tota patria deplorabat. Cuius corpus Haraldus sollempnissime curalum lo in colle non longe a patris tumulo tumulauit; sunlque illi duo colles in Jeling, inter quos iam est ecclesia construcla.

V. Nec silencio prelereundum, quod iam sequitur. Tokko quidam miles Haraldi propter probilatem suam multos emulos habebat. Hic semel coram sociis dixit in conuiuio, se habere 15 tantam periciam sagittandi, vt pomum quantumcunque paruum superpositum baculo in debita dislancia primo iactu spiculi feriret. Quod dictum per emulos ad aures regis peruenit; qui merita militis non cogitans maligne imperauit, vt filius eius- dem Tokkonis loco baculi pomum super caput haberet, quod 20 si pater primo iactu non tangeret, proprium caput in penam iaclancie amittere deberet. Tam iniuste patrem cum filio mortis periculo submittebat. Igitur Tokko iniusto imperio constrictus filium suum iuuenculum adductum hortabatur, vt equis auribus ae immoto capite sonitum perciperet iaculi 25 venientis, ae, vt minus timeret, faciem eius auertit; exlractis autem Iribus sagittis de pharetra, cum prima pomum super caput positum excussit. Querente rege, cur tres sagittas exposuisset, cum non nisi semel sagittare deberet: »Vt te«,

1. gyritæ V; gritha S. suscepit AS. 2. fuenonem A, et sic sæpe varialur; ego sempcr w scribam, nisi oinnes codices u (v) habent. alium longe S. procellebat DV. 6. non iuste codd., corr. Langebek; non immerilo 5a.ro. 10 curatum codd.; elatuni Saxo. 11. suntque ibi S. 12. in om. S. ielingh S; ieling^ A: nomen hoc non håbet Saxo, ergo epitomalor de suo (vel fort. o Suenone Agg. f. siimptum) addidit. 13. pret. est A. 15—16. se tantam habere A. 16. parum D. 17. suppositum AS. clisdancia(!) D. primo ictu iactu D; pr. ictu S. 22. iacta (o: iaclancie) DA. 26. eius bV; suam AS. 29. non nisi semel S (semel duntaxat Saxo)\ non om. DVA.

�� �