Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/396

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

378 SCRIPTORES HISTORIÆ DANICÆ MINORES

IX. Haraldo mortuo Kanutus, per fratres suos de Swecia reuocatus, in regem sublimatur. Qui statim terras, quas in adolescencia infestauerat, aggressus non prius destitit, quam regna Sambie, Curlandie et Estonie deleret. Sublatis igitur

5 hostibus dum vxorem vellet ducere, Æthel re et nomine, filiam Roberti comitis Flandrie, coniugem habuit, de qua filium Karolum generauit. Videns autem leges bonas et consuetudines abolitas magnatesque viuere insolenter, statum patrie quoad iusticiam pro viribus reparauit ae sine respectu sanguinis vel

10 amicicie rigorem iuris exercebat. Circa diuinum cultum ae eius ministros debitam diligenciam adhibebat, et, vt episcopi in honore debito haberentur, (staiuit, vt primum inter proceres lociim iuxta duces haberent} Statuit eciam, vt eleriei apud suos episeopos vel regem solummodo iudicarentur. Pro viribus

15 eeiam populum induxit, vt decimas eeclesie soluerent; sed in hae persuasione apud rudem populum non profeeit.

X. Interea Sweno episcopus Roskildensis eeclesie edifieium, quod Wilhelmus saxeo opere inehoauerat, eonsummauit; atque pro pulpito loeando sepulerum Wilhelmi amouit posuitque

20 ossa eius in loeo, vbi adhuc quieseunt. Quo faeto nocte qua- dam Wilhelmus, pontificalibus indutus, sacriste in eeelesia dormienti in sompno apparuit preeepitque, vt dieeret Swenoni, sufficere sibi debere, quod edifieando templum gloriam Wil- helmi sibi assumpsisset, ne eciam ossa eius inquietaret et a

25 earissimo sibi rege amoueret; euius faeti penam lueret, nisi vite eius sanctitas obstaret. Edifieium tamen ab ipso faetum

1. Inscriptio in D: Sanctus Kanutus in othens. 739; in A: De Rege Sancto Kanuto, et in marg.: xr.ni. Sancte Knud. 3. infesti- nauerat(!) DV. 4. farabre V. delleret A vet deberet {et initio S); , delesset Saxo. igitur om. S. 5. re et (et in D) nomine: hoc de suo add. epitomator; cfr. tamen Åilnoth. cap. VIII. 6. ropcrli A 8. magnatosque D; magnates (om. que) AS. 9. pro viribus om. S recuperauit S. lO.vigoremV. 11. adhibeat A. epi (o: episcoi)i) DV ipi (o: ipsi) AS. 12. Lacunam manifestam ex Saxone suppleui 13. eciam DV; et AS. 14. solomodo S. 15. ecclesiis soluerent V soluerent ecclesiis AS. 16. perseueracione S. 17— 18. edificacionem a W. ceptam, saxeo opere prosecutus Saxo. 18. consumauit codd 19. amouit AS. In marg. S: Wilhelmi sanctitas in liiis probatur 21. Wilhelmus om. AS. 22. apuit V. 23-24. ob gloriam W. sibi consumasset(!) AS. 24. nec eciam S. 25. karissimo DV. amoueret codd.

�� �