EXORDIVM MONASTERII CARÆ INSVLÆ 217
campanam episcopus insoiiare audiuit, periculum sibi immi- neie pertimuit; et stalim solarium descendit, mandans sibi equos afferri. Erat namque cum eo uir nobilis et sapiens, Ebbo Ugoti lilius; qui accessit ad abbatem, dicens: »Nolite sic agere.« Abbas conuertit se ad seniores sne domus; breuiler 5 dixit: »Quid uobis uidetnr? quid faciemus?« At illi dixerunt: »Si uoluerit dåre litteram suam apertam, ut sit pro ospite et non pro debito, date ei, que sunt necessaria. Nam aliter fieri non potest, quia appellatum est. Si modo intrauerit ratione debiti, pro prescriptione sibi esse uidetur, et tenebit. Melius lo uero esset non appellatum.« Hoc cum dixisset dominus Ebbo episcopo, iurauit episcopus, nunquam se daturum litteram pro cibo suo, sibi debito. Et feslinans asceudit equum et recessit.
(VIII.) Proxima sequenti quinta feria in placito Abo sy sæl ( — quinta feria erat propter tempus quadragesimale — ) con- i^ questus est episcopus, dicens se expulsum de claustro cum baculis et fustibus. Insuper dixit nos pulsasse campanam ad conuocandum monachos et conuersos et totam familiam ad expellendum eum. Item dixit nos abscondisse multos aduer- sarios regis; quorum primum nominauit episcopum Arnfastum. 20 Ex quo mencio facta est de illo, referam de eo aliqua.
Eo tempore, quo uacabat sedes Arusiensis, erant duodecim canonici; qui electioneni facientes, sex elegerunt alios sex: unde lis et dissensio inter illos tam diu facta est, ut electio deuolueretur ad archiepiscopum Jacobum, qui et ipse expulsus 25 fuit a regno propter guerram, que uertebatur inter illum et regem Christoforum, quia noluit ecclesie sue pati iniuriam. Dictus archiepiscopus elegit uirum discretum et bene litteratum ae de nobili prosapia exortum, dominum abbatem de Rure regis, nomine Arnfastum, quem et consecrauit in episcopum 30
3. namque h. 1. = autem. 10. proscriptione C^, sed verum est prescriptione, quo verho ius usu aequisitum significatiir. 23. sex elegerunt alios sex: significari puto, sex canonicos iiiiiun eandemqiie hominem elegisse, sex vero reliqiios suum quemqiie ab illo diversiwi. Ha ut omnino septem nominarentui; quorum nenio satis suffragiovum haberet. Aut Ha intelligeiiduni est, sex primos suum quemque ex reliquis elegisse, et vice versa, ita ut omnino duodecim nominarentur. 24. discensio C^. 25. deuoluta est in lextu scriptum fuerat. sed id linea transuersa eadem manus perforauit et in margine scripsit: /'deuolueretur. 29 — 30. rure reg C^, ut sæpius; quod v. regis (non regio) significare credo.
�� �
