Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 2.djvu/587

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

INDEX II.

��75

��Oøtrik), I, 162, 6. 16; 168, 21; 175. 53; 187, 19; 337—38; 339, 4 sqq.; vid. Godfridus.

��Habraham = Abraham, I, 219, 23. Haco, rex Normannorum, =: Haqui-

nus, I, 19, 4. 13 (pro Haraldo Grå-

feldr) ; vid. Hako, Haquinus. Hacun, pater Erici Lamb, I, 166, 1;

vid. Haquinus, gener Erici Ego-

thæ. Hadingus (Haddyngr, Hadunger,

Haddung, Hading), rex Daciæ, I,

161, 3; 167, 6; 175, 8; 186, 11;

223, 12—229, 20 passim. Hag (h) bardus, f. Hamundi, I, 52, 16;

306, 19—307, 10. Hako, f. Hamundi, frater Hagbardi,

I, 307, 12—24; vid. Aki. Hako, socius Starkatheri, I, 288, 21;

289, 5. Hako, pugil Danus, Starkatherum

vulnerat, I, 317, 15 sqq.

1. Haldan(us), f. Skiold, fratris Fro- thi interemptor. I, 96, 13 sqq.

2. Haldan(us), f. Ro, I, 46, 18 sqq.; 48, 13.

3. Haldan(us), f. Frothi (2), I, 161, 4;

167, 7; 175, 10; 186, 13; 233, 19— 24.

4. Haldan hin Biarrami (bjærghrammi, biorgram, bierggram) f. Haraldi, nepos Olavi, fiHi Ingelli, I, 161, 11;

168, 7; 175, 34; (187, 11); 299, 1— 303, 15.

5. Haldanus hin sterkæ, f. Borcari et Drotæ, I, 309, 6—311, 21; = Hal- den røthbagnæ, pater Haraldi Hil- dentan, I, 168, 9.

6. Haldanus, rex Danorum quidam, I, 18, 3—8.

7. Haldanus, rex Sweciæ, f. Erici Di- serti, I, 284, 18 sq.; 287, 2; 291, 9; 292, 4; 295, 21 sqq.

Haldan, dux Normannorum pirata- rum. I, 163, 6.

��Hama, pugil Saxonicus, a Starkathero

victus. I, 290, 13 sqq. Hama, rex Angliæ, pater Hellæ, a

Regnero Lothbrok occisus, I, 342,

7 sqq. Hamundus, pater Hagbardi, I, 52, 16;

306, 20 sqq.; 307, 12. Handvv^anus, rex Hellesponti, ab Ha- dingo et Frothone (2.) victus. I, 224,

19 sqq.; 230, 27 sqq. Hanevus, regulus Saxoniæ, I, 287, 21

sq.; 290, 23 sqq. Hano, Hani, regulus Fioniæ, I, 161,

15; 168, 13; 175, 39; 308, 1; 309,

15 sqq. Hans Bagge, civis Halmstadiensis, II,

358, 6. Hanss Spandema^(h)er, Lutheranus,

II, 342, 16 sqq.; 343, 33 sqq.; vid.

Joannes Urnarius. Hanunda, filia regis Hunorum, prima

uxor Frothonis Pacifici, postea

uxor Rolleri, I, 263, 19—264, 4;

267, 2 sqq.; 268, 3 sqq.; 270, 10 sqq. Haquinus, f. Haraldi Haarfager, ab

Adalsteno educatus, rex Norwegiæ

et Angliæ, I, 352, 15—353, 5. Haquinus (pro Haraldo Gråfeldr),

rex Norwegiæ, vid. Haco. Haquinus, comes Norwegiæ (Hakon

Jarl), I, 354, 7—27 (ubi falso fili-

us Haraldi Gråfeldr vocatur). Haquinus (IV.) y rex Norwegiæ, II,

68, 23. Haquinus, rex Nitherorum in Nor-

wegia, I, 227, 5 sqq. Haquinus, f. Haraldi Blatan, I, 355,

1 sqq. Haquinus quidam, nuntius ad Kanu-

tum Magnum pergens, I, 365, 6. Haquinus, gener Erici Egothæ, I,

387, 18; (H. Jutus) 397, 20 sqq.;

(131, 19); 399, 28; pater Erici

Lamb, I, 32, 2; 166, 1 (Hacun). Haquinus, pugil, cum Frothone (2)

certat, I, 233, 14. Haquinus, pugil, ab Haldano bjerg- gram occisus, I, 300, 10 sqq.

�� �