Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 2.djvu/588

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

76

��SCRIPTORES MINORES

��Harald (us), Harold (us), Harild, He- rioldus:

1. Harald(us), f. Olavi, nepos Ingelli, frater Frothonis (8), a quo occidi- tur, I, 161, 10; 168, 5; 175, 31; 298, 1—25; 300, 15.

2. Harald (us), f. Haraldi (1), frater Haldani hin bierggram. I, 161, 11 175, 33; 299, 1—300, 28.

3. Harald (us), Hilde (n)tan, (Hilditan Hildartan, Hyldetan), rex Danorum I, 53, 4 sqq.; 159, 9; 162, 1; 168, 11 sqq.; 175, 40; 187, 14; 306, 17(?) 311, 17—318.

4. Haraldus, nepos Haraldi Hildetan, I

168, 16. Prorsus incerti sunt: Haral dus, f. Rørik, I. 187, 22, et Haral- dus, f. Ennægnup, I, 187, 28.

5. Harald(us), nepos Snionis, I, 175, 51; 329, 12 (vid. Siwardus 5).

6. Harald (us) Clac (Klak, Clacharal- dus, Clak Harild, Har (Heri) oldus), rex Danorum, I, 14, 2 sqq.; 15, 7; 17, 20 (errore); 18, 7; 23, 23; 44, 11; 108, 2; 109, 2; 157, 1; 159, 13; 162, 15 sqq.;

169, 1 sq.; 176, 58; 341, 8 sqq.; 342, 12 sqq.; 347, 4—18; 349, 13. Errore nominatur I, 17, 20 et 23, 24 qui- dam Harald Blatan sive Clac Ha- rald cum Haraldo (7) confusus.

7. Harald(us), f. Gorm Anglici, I, 163, 14; 170, 15 (frater Gormonis Æn- skæ); 176, 65; 187, 30; 350, 19.

8. Harald (us), Harold (us), filius Gor- monis (5) et Thyræ, cognomine Bla- tan, Blachtent, I, 17, 16—20 (erro- re); 18, 9—19, 14; 23, 24 (ubi cogno- men ficto Haraldo datur) ; 116, 23 — 119, 18; I, 140, 18; 157, 6; 159, 18; 163, 16 sqq.; 170, 18 sqq.; 176, 67;

. 177, 4; 1718, 1 sqq.; 179, 1 sqq.; 187, 33 sq.; 351, 17 sqq.; 352, 10—357, 17; H, 390, 10 sqq.

9. Haraldus, Haroldus, f. Suenonis Tjugskægh, rex Daciæ, II, 393, 20 —26; 396—99.

10. Hara(o)ld(us), f. Suenonis Estri- thii, cognomine Hen (Cos), I, 23,

��20—26; 82, 7; 126, 1 sqq.; 157, 14; 160, 4 (alius Haraldus ibd. 160, 2 not.); 165, 14; 172, 20 sq.; 176, 73; 188, 6; 373, 23; 376, 6; 377; II, 23, 3; 24, 6 sqq.

Hara(o)ldus Kesiæ, filius Erici Egothe ex concubina, frater s. Kanuti ducis et Erici Emune, I, 25, 16; 27, 5—16; 29, 21—31, 10; 130, 3; 134, 23 sqq.; 136, 1 sqq.; 157, 19; 387, 15; 389, 18; 391, 24 sqq.; 393, 15; 395, 23 sqq.; 400, 3. 21 sqq.; 402, 1 sqq., 26 sqq.; 403, 18 sqq.; 404, 30—405, 14; 407, 11; II, 26, 21 sqq.; 27, 2; 31, 11 sqq.; 34, 15—25; 35, 8 sqq.

Haroldus, f. Haroldi Kesiæ, I, 30, 24.

Haraldus quidam (Skreng), a seditio- sis Scaniensibus de Swecia vocatus, I, 436, 12 sqq.; II 53, 23.

Haroldus, f. Kanuti Magni ex AI- vi (v)a, rex Angliæ, I, 22, 1 sqq.; 164, 9sq.; 171, 17 sqq.; 336,19; 368, 4 (error); II, 415, 21—418; 424, 5 sqq.; 23 sqq.

Haraldus, f. God(o)wini, postea rex Angliæ, I, 366, 23; 369, 21 sqq.; 372, 26 sqq.

(Haraldus Haarfager) rex Norwegiæ,

I, 352, 15 sqq.

Haraldus (Gråfeldr), filius Gunnildæ, rex Norwegiæ, I, 19, 4 — 14 (ubi falso vocatur Haco, Haquinus) ; 352, 22; 353, 5 sqq.; 354, 6.

Haraldus (Durus, Haardraade), fra- ter s. Olavi, rex Norwegiæ, I, 363, 3. 30.; 366, 13 sq.; 371, 7—373, 8;

II, 23, 8 sqq.

Haraldus (Gille, Hybernicus), rex

Norwegiæ, I, 405, 23—406, 14; 431,

14 sqq. Hargrepa, gigantis filia, nutrix Ha-

dingi. I, 223, 19—224, 11. Haricus, primus episc. Slecwic, I,

360, 16; 362, 18; vid. Hericus. Hartha Knut, f. Suenonis transfugæ

Normannorum, rex Angliæ (errore

pro Kanuto Magno, I, 18, 1 sqq.;

cfr. Kanutus harthe, 157, 8).

�� �