TRINVMMVS 11. ii
297-8 nil cgo istos moror facccos morcs, turbidos, quibu' boni
2Qg_ dedecorant se.
300 hacc tibi si mea imperia capesscs, multa bona in pectore
consident. Ly. sempcr ego usque ad hanc aetatem ab ineunte adu- 20
lescentia tuis seruiui seruitutem imperiis, [et] praeceptis, pater. pro ingenio ego me Hberum esse ratu' sum, pro imperio
tuo meum animum tibi seruitutem seruire aequom censui. 305 Ph. qui homo cum animo inde ab ineunte aetate depugnat
suo, utrum itane esse mauelit ut eum animus aequom censeat, 25 an ita potius ut parentes eum esse et cognati uelint : si animus hommem pepulit, actumst : animo seruit, non
sibi ; si ipse animum pepulit, dum uiuit uictor uictorum cluet. 310 tu si animum uicisti potius quam animus te, est quod gau-
deas. nimio satiust ut opust ted ita esse quam ut animo lubet : 30 qui animum uincunt quam quos animus semper probiores
cluent. Ly. istaec ego mi semper habui aetati integumentum meae ; ne penetrarem me usquam ubi esset damni conciJiabulum 315 neu noctu irem obambulatum neu suom adimerem alteri
neu tibi aegritudinem, pater, parerem, parsi sedulo : 35
sarta tecta tua praecepta usque habui mea modestia. Ph. quid exprobras ? bene quod fecisti tibi fecisti, non mihi) mihi quidem aetas actast ferme : tua istuc refert maxume.
297-8 fac eos P [etl turbidos P bonis A 302 tui P
etdel.Botlie 306 rid] itane P(iv. 3) 308 perpulit P seruault
P 309 uictorum] uirtutum A 311 satius tui o. P 1 1 /»v T)
lubet IfaL : iubet codfl. 312 quam qui animos A ciuent A :
cluentis P 313 tegumentum P 314 conciliitabulum A 315
Nei (B) ve/Ne (PCD, p ^jg v,-x iantb. octonar. 319 ferme]
fert me P {pro ferime/oynia aittiqiia V)
�� �
