i ^o C. Valeri Catulli Liber
��j
��LXXV
Hue est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa, atque ita se officio perdidit ipsa suo,
ut iam nee bene velle queat tibi, si optima fias, nee desistere amare, omnia si facias.
��LXXVI
Siqua recordanti benefacta priora voluptas
est homini, cum se cogitat esse pium, nee sanctam violasse fidem, nee foedere in ullo
divum ad fallendos numine abusum homines, multa parata manent in longa aetate, Catulle, 5
ex hoc ingrato gaudia amore tibi. nam quaecumque homines bene cuiquam aut dicere possunt
aut facere, haec a te dictaque factaque sunt ; omnia quae ingratae perierunt credita menti.
quarc cur te iam *a ! amplius excrucies? 10
quin tu animum offirmas atque istinc teque reducis
et dis invitis desinis esse miser? difficilest longum subito deponere amorem.
difficilest, vcrum hoc qualubet efficias. una salus haec est, hoc est tibi pcrvincendum : 15
hoc facias, sive id non pote sive pote. (i di, si vestrumst misereri, aut si quibus umquam
cxtremam iam ipsa in morte tulistis opem, me miscrum aspicite et, si vitam puriter egi,
eripite banc pestem perniciemque milii. 20
�� �
