INDICTUM BELLUM
[1] Falsum igitur Epicuri dogma de uno rerum genere, nempe corpore, et quod corpus non est sit inane, seu nihil; unde duo universae naturae principia statuit: corpus et inane. Qua doctrina menti, et omnibus quae mente constant, ita nefarium ut internecinum bellum indicit.
[2] Cumque non agnosceret aliud quam corpus et inane, trahitur in illud omnino improbabile et prorsus ridendum dogma de casu, quod fortuito atomorum per inane concursu cuncta fiant et temeraria sorte regantur. Unde, ipsius Horatii, epicureae sectae, iudicio;
|
Insanientis dum sapientiae |
divinam providentiam tollit.
[3] Atque, ex eadem impia doctrinae consensione tractus, aútoiptav, sive sensuum evidentiam, veri κριτήριον statuit nimis ambitiose, quod res tales esse definit quales cuique videntur. Et sic aeterna vera — in quae omnes homines sensibus, ingeniis, moribus, studiis, quantum est, diversissimi, et saepe edam inter se adversi et infensi maxime, constantissime conveniunt — negat.
- ↑ Testo: «Caput VIII» [Ed.].
