(39) Item cum infirmos visitatis, non facietis moram comedendo vel bibendo, sed quanto cicius revertamini cum corpore Christi et si quid vobis datum fuerit, recipiatis.
(40) Item in viaticis fractis non celebretis.
(41) Item nullus absolvat presbiterum vel alium in sacris constitutum dyaconum, subdiaconum fornicatorem, nisi habeatis auctoritatem episcopalem.
(42) Item alienos parochianos sine licencia proprii sacerdotis vel domini episcopi confessiones non audiatis, nisi sit causa necessitatis.
(43) Item infirmos vestros visitate et exhortamini eos, ut quanto cicius confiteantur et procurent se sacramentis et ne expectent ad extremum, cum nec tunc loqui possunt.
(44) Item absolvatis in extremis laborantes ab omni vinculo excommunicacionis maioris, sive sit hominis sive canonis, et sic absolutis sepultura ecclesiastica non est deneganda eis, nisi forte processus iudicis prohibeat sepulturam, proviso tamen, ut fiat satisfactio, pro quo fuit excommunicatus sive fuerit in solvendo, et si convaluerit et non curaverit obedire mandatis ecclesie sancte, reducatur in eum prior sentencia.
(45) Item pro sepulturis et aliis sacramentis nichil exigatis, sed post sepulturam et alia sacramenta, si quid de consuetudine laudabili fuerit exigendum, exigatis.
(46) Item usurarios notorios non sepeliatis in cimiteriis vel ecclesiis, [qui] sine penitencia decesserunt, cum tales constat ex facto dampnatos esse in peccato mortali, sicut igitur non sunt sacramentis, nisi petant et satisfacere velint, procurandi, alias sepelientes per clementinam[1] sunt excommunicati. Hoc ipsum servate circa excommunicatos publice vel nominatim interdictos.
(47) Item matrimonia non authorisetis in locis secretis et privatis, sed in ecclesiis vel ante fores ecclesie et inquirentes de impedimentis matrimonii contracti.
(48) Item non copuletis matrimonialiter nisi eos, qui sunt apte etatis ad matrimonium contrahendum, puta masculos
- ↑ c. 1 Clem. III. 7.
