Jump to content

Pagina:Dialogues of Roman Life.djvu/13

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
2
ARS SCRIBENDI

ad illud reformāte chīrographum.—Gracce, haud satis bene. Stilum verte:[1] iterum litteram S formā.

[Et cetera.

B. Seniōrēs.

Orbilius. Pueri, chartas capite. Chīrographum bonum dēbet esse et rapidum et lepidum. Haec ars nunquam ab honestīs cīvibus neglegenda est. Hodiē duo dictāta magistri[2] scrībāmus. Prīmum, ‘Epicūrus beātae vītae erat architectus’: alterum, ‘Sententiae vērae nōn egent pigmentīs.’

Parātīne estis? Incipiō—

Ep-i-cū-rus be-a-tae—

Sed heus tū, Cornēlī, cūr tam male? Prīma cūra sit ut bene scribās: proxima, ut celeriter. Satis cito, si satis bene.

vit-ae erat arch-i—

Petre, scītē tū quidem pingis, sed charta tua perfluit. Cūr charta tibi ita ūmida est, ut ātrāmentum transmittat?

Petrus. Nescio, praeceptor observande.

Orb. Alteram cape chartam: tōtam sententiam dē novo rescribēs.

—Arch-i-tect-us.—
  1. Stilum verte. To erase what was written on the wax, a Roman turned his stilus round and used the blunt end.
  2. dictata magistri: sayings of wise men: ‘copy-book maxims.’