— Quod praestant cunctis hic vina, quod impius illic
proh mos! nunc gelida massica mutat aqua. —
15Cur neque adest satyrus, neque lynx trahit esseda pictus,
concitus hic thyrso, concitus ille mero?
— Ne feritas huius, ne huius petulantia quemque
terreat a nostro limine cavit herus.
Sed iam iam ingredere, ut, quem vanum forte putasti,
20ostendant verum pocula piena deum.—
XXVI
[Ad Bacchum]
Col vino si lavi, non con l’acqua chi, impuro, entra nel tempio di Bacco.
Quod semper vino madidus, somnique benignus,
securus pendis nil, nisi quod placeat;
laetitia frueris nimirum, Bacche, perenni,
exarat et frontem nulla senecta tuam.
Sic quicumque pedem tua per vestigia ponet,
exiget in multa saecula longa rosa.
XXVII
[De Baccho]
A Bacco perennemente lieto e giovine.
Qui non castus adis Bacchi penetralia, non te
flumine, sed multo prolue rite mero.
XXVIII
[sine titulo]
Godiamoci insieme la vita.
Una vivamus, sed sic vivamus, amici,
una ut diu possimus una vivere;
et dum nos fata esse sinunt, ut nos decet esse
simus, scientes quod diu esse non sinunt.
