Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00007.svg

E Wikisource
Haec pagina emendata est
Previous Page Next Page Index


SUper bullā ergo Jnnocentij octa​ui aduerſus herem maleficaꝝ no​uime emanatam ſtiones qua­dragintaocto iſcutiēde. tria pꝛin­cipaliter habēt eclarare. Pꝛimo oꝛiginē. ſe­cūdo pꝛogreum. tercio finale remediū. Oꝛi​ginem quo ad multiplicatōnem. finale reme­diū quo ad illius heres exterminiū. Pꝛima pars ſuꝑ tria  ad maleficialē effectū cōcur­runt. vt ſunt emon. maleficus ⁊ iuina per­mio. continet in numero ſtiones ecem ⁊ octo. quarū quatuoꝛ ſuper potentiam emo​nis relique ſuꝑ eoꝛum opera. Eſt autē pꝛima ⁊ totius oꝑis introductoꝛia. An aerere ma​leficas ee ita cenſetur catholicū  eius op­potū ꝑtinaciter efendere omnido t here­ticū. Secūda an catholicuʒ t aerere.  ad effectum maleficialē. ſemꝑ habeat emon cū malefico cōcurrere. vel q alteꝝ ne admini​culo alterius talem effectum pot ꝓducere. Tercia an catholicū t aerere.  hmōi effe­ctus per incubos ⁊ ſuccubos emones c ꝓ­curantur.  etiam veri homines in multipli­cationē ⁊ oꝛiginem maleficoꝝ ꝑ tales emo­nes pꝛocreātur. Quarta ſtio. an catholicuʒ t aerere  actus incuboꝝ ⁊ ſuccuboꝝ e­monū tantūmodo infimis ſpiritibus conue​niat. Quinta an quoq̊ modo pot catholi­ce cenſeri.  oꝛigo ⁊ multiplicatio maleficoꝝ operum ex influentijs pꝛocedat coꝛpoꝝ cele­leſtiū. abſ adminiculo emonū. Seu a ſub​ſtantijs ſeꝑatis vt ſunt motoꝛes oꝛbium cele​ſtium. Seu etiam a malicia hominū cōcur­rente ad voces ⁊ verba quacū virtute ſtella­rum. Sexta quo ad maleficos cū emonibꝰ cōcurrentes. Cur mulieres amplius inueni​untur hac here infecte ᷓ viri. Cuiuſmodi etiam mulieres  ceteris ſunt inuolute ecla​ratur ꝑ quin ſentes ſtiones. Septima an malefice virtute emonū mentes hominū ad odiū vel amoꝛem inoꝛdinatū incitare va­leant. ⁊ e modo onendi hmōi materiaʒ in ſermonib ad populum. Octaua an generati​uam potentiā ſeu actum venereū impedire ⁊ maleficiare pount. cum quadam incidenta​li queſtione. cur interdum actus ille impedit᷑ reſpectu vnius ⁊ nō reſpectu alterius ꝑſone. Nona an pꝛeſtigioſa illuone membꝛa viri­lia qua nt a coꝛpoꝛib euulſa auferre ſolēt. cum certis alijs annexis ifficultatib. Deci­ma an homines in beſtiales foꝛmas pont tranſmutare. cū incidentali alia ifficultate. Undecima e obſtetricib maleficis cōceptꝰ in vtero ⁊ extra iuer mode īterimētes. Du​odecima ſuper permionē iuinam que ad emonem ⁊ maleficam habet cōcurrere. An iuinam ꝑmionem in his operib malefi­carū cōmendare ita t catholicum  eius op​potum. ſ. illam redarguere omnino t here​ticum. Tredecima etiam incidentalis ſuꝑ u​as iuinas permiones. circa caſum iabo​li ⁊ pꝛimoꝝ parentum. ex quib cūcta malefi​coꝝ opera iuſte permittūtur. Quartadecima an pꝛemis non obſtantibus peccata male­ficoꝝ grauioꝛa nt peccatis maloꝝ angeloꝝ ⁊ pꝛioꝝ parentum. ⁊ eſt tota materia dicabi​lis. cum eclaratōne  grauimas mereren​tur penas etiam in pꝛeſenti vltra omnes fla­gitioſos mundi. Quintadecima an pꝛopter peccata maleficoꝝ innoxij ſepe maleficiātur Sextadecima. an heres maleficarum oēs alias ſuperſtitionis ſpecies excedat. Decima​ſeptima eſt eclaratiua quartedecime graui­tatem criminis in maleficis ad peccata que­cū emonū comꝑando. Decimaoctaua cō­tra quin argumenta laicoꝛum  eus non permittat tantā poteſtatem iabolo ⁊ malefi­cis ⁊ in hac materia cōiūgitur finis ſuo pꝛin​cipio. um hec vltima ſtio annectit᷑ pꝛime.

SEcunda pars operis cōtinet ſedecim capitula ſub uabus ſtionib quaꝝ vna in pꝛincipio ⁊ altera in fine po­nitur. ⁊ pꝛima ſuper remedia pꝛeſeruatiua. al​tera ſuper remedia maleficia ammouētia. ca­pitula autem intermedia modum pꝛocedēdi maleficoꝛum in maleficijs inferendis pertra​ctant. Pꝛima queſtio. An quis pot per bo­nos āgelos ita beneficiari  a maleficis ⁊ e​monib non pot maleficiari. Capitulū pꝛi​mū e iuers medijs quib emones ad au​gmentum illius perfidie alliciūt per malefi­cas innoxios ⁊ honeſtas puellas. Secundū capitulum e modo ſacrilege ꝓfeonis eaꝝ cū elcaratōne omagij pꝛeſtādi iabolo. Ter​ciū ſuꝑ modū quo e loco ad locū coꝛꝑaliter tranſferūtur. Quarto e modo quo ſe incu­bis emonib ſubijciūt. in quo etiam tractat᷑ qualiter ex his multiplicātur. ⁊ an ſemꝑ cū e​cione ſeminis incub maleficā aggreditur. ⁊ an potius vno temꝑe ᷓ altero ⁊ militer e loco. ⁊ an viſibiliter illas ſpurcitias agitant. cū maioꝛi vel minoꝛi venerea electatione. ⁊ an incubi tantummō mulieres ex eaꝝ ſpurci​tijs ꝓcreatas aggrediūtur. Quintū capitu­lum e mō generali quo ꝑ ſacramenta eccle­e ſua maleficia exercent. ⁊ e ſex modis qui­bus omnib creaturis coꝛpoꝛalib. emptis coꝛpoꝛib celeſtib veras infirmitates licʒ nō veras ſanitates virtute naturali inferre pt. Sextum e modo quo vim generatiuā im­pedire ſolent. Septimū e mō quo membꝛa virilia auferre ſolēt. qꝛ ea  ī pꝛima ꝑte tacta

a iiij