Pagina:Gravina, Gianvincenzo – Scritti critici e teorici, 1973 – BEIC 1839108.djvu/380

E Wikisource
Haec pagina emendata est
378
orationes

una jurisconsultorum schola, in ea corruptione doctrinarum et artium, solidioris philosophiae fuerit atque sanctioris eruditionis et purioris eloquentiae confugium.

Verum, decrescente humana sapientia, manavit latius affluxitque divina, per Deum ipsum, dum inter mortales versaretur in salutem humani generis, ex hebraicae legis imaginibus evoluta. Quo de solo platonica doctrina irrigato atque subacto, veteres Ecclesiae Patres theologiam excitarunt. Siquidem Christus tumida eruditione modestae simplicitati posthabita, dum ad rudem turbam oracula sua profunderet, sublimitatem sententiarum communi atque humili sermone deprimebat, paucisque dogmatibus expromtis, iisque privato nullius examini, sed fidei tantum ac pietati concreditis, operam suam et orationem ad mutuam caritatem animis imprimendam divinumque amorem suscitandum contulit, ut homines ad caduca dilapsos atque ab auctore suo devios ad immortalia revocaret.

Quam institutionem Apostoli suis in concionibus imitantes, nec tam causas et rationes divinarum praeceptionum, quam utilitatem usumque tradentes, Christi doctrinam et praecepta patientiae, non sublimitate ornatuque sermonis, sed vitae sanctitate atque invicta injuriarum tolerantia suadebant. Quorum exemplo prisca christianorum institutio magis in piorum operum assiduitate vertebatur, quam in multitudine praeceptorum, longaque dogmatum serie deflagrante caritate, ab haereticorum curiositate atque concertatione parta, qui dum religionem argumentis philosophorum lacesserent, Patres priscos coegerunt philosophiam suscipienda religione jam dimissam ad se revocare, ut profanas rationes auctoritati divinae minime obtemperantes profano etiam acumine redarguerent, Ecclesiam vero compulerunt decreta sua singulis erroribus opponere: quibus decretis pro errorum numero multiplicatis et in artem digestis longisque disputationibus expositis, condita fuit antiqua Ecclesiae theologia, e divinis luminibus platonico acumine proseminata.

Quo plures enim erumperent adversarii, eo doctiores acrioresque vindices divina providentia Ecclesiae suae mittebat, ut Christi divinitatem tuerentur et vim gratiae divinae, quae prae-