Jump to content

Pagina:Romuli Amasaei Orationum Volumen.pdf/115

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est
107
VSV RETINENDO SCHOLA .I.

.cc. tenuerunt, cum moribus ac legibus, cum opsis literarum etiam notis, mutavit Italia loquendi consuetudinem. Ac non aliter Longobardicis vocibus, Langobardico oris sono, latinus sermo depravatus est: quam solent puri amnes influente coenosa aut ex lacunis, aut ex paludibus aqua corru[m]pi. Hinc duae loquendi formae ex eodem fonte emanarunt. Atque altera quidem & si nihil ex vetere illa lingua, praeter speciem quandam, sanguine, colore, orname[n]tis omnibus amissis, praese ferebat, Latinae tamen linguae nomen retinuit: Altera corruptior multo, & externi sermonis illuuiae quandam ac sordibus contaminatior, vulgaris est appellata. Illam literati homines, quantum illa aetas ferebat) qua aut scribentes, aut graviorbus de rebus disputates uterentur, in familiaritatem suam receperunt: Haec se imperitae multitudinis commerciis, ac sermonibus invulgavit. Haec itaque ima duplex loquendi forma in annum iam septingentesimum ac septuagesimum propagata, ad nostram usque aetatem, e quo diximus fonte derivavit. Sed enim prior illa abhinc annos haud minus .LXXX. nacta literarum studiosos principes, atque in primis de Pont. Max. numero unum & alterum, Qui magnis propositis praemiis, ingenio praestantes, & Gracis latinisque literis, ut in maxima praeceptorum, ac librorum penuria, eruditos